Także w Polsce ta dziedzina rozwija skrzydła i sunie do przodu po złoto niczym nasi siatkarze. Ulubionym tematem prasy plotkarskiej są spekulacje na temat poprawiania urody u gwiazd. Z całej palety osobowości medialnych już mało kto ma coś własnego i bez botoksu. O pewnym prezenterze telewizyjnym mówiło się, że najpierw do studia wchodzą jego usta,
Twórcy tej wyjątkowej sztuki, będącej swego rodzaju połączeniem spektaklu teatralnego z recitalem fortepianowym, przenieśli publiczność w 90-minutową podróż do Paryża. Tytułowa Pani Pylińska (w tej roli Joanna Żółkowska), czyli pochodząca z Polski dowcipna, ekscentryczna i mądra nauczycielka muzyki, udzielała swojemu uczniowi (Kacper Kuszewski) niekonwencjonalnych rad dotyczących zarówno samej gry na fortepianie, jak również tych bardziej ogólnych – miłosnych i życiowych. Spektakle wystawione były w
Ta wojna, o której chcę dzisiaj napisać, to wieczna konfrontacja między kobietą a mężczyzną. Napisano już setki książek o tym, że mężczyźni pochodzą z Marsa, a kobiety z Wenus lub odwrotnie, i że to dwa różne światy, które od zawsze toczą swoistą wojnę domową. Nic więc dziwnego, że problem próbują zanalizować psycholodzy, komicy oraz autorzy
Nikomu nieznany Stan Tymiński z Peru uwiódł Polaków, machając czarną teczką. Twierdził, że ma tam kwity na Wałęsę. Nigdy tej teczki nie otworzył, ale o mało nie został prezydentem. Jeszcze większe zamieszanie zrobił Anatolij Kaszpirowski, rosyjski hipnotyzer. W Rosji jego program zdjęto z anteny, bo władze uznały, że wprowadza widzów w zbiorową psychozę.
Jednak pewnego dnia w miasteczku zjawia się samotny jeździec znikąd. Jest przystojny, tajemniczy i świetnie strzela. Gdy wchodzi do salonu, wszyscy milkną. Nie dość, że rozprawia się z łobuzami, to dodatkowo rozkochuje w sobie lokalną piękność. Gdy kobieta, prasując mu kalesony, liczy na ślub i wieszał już firanki w sypialni, on wyjeżdża bez pożegnania. W spektaklu „Texas Jim” Wydziału Aktorskiego AST
Nowa premiera w Teatrze Polonia Krystyny Jandy porusza problem utraty wiary przez księdza, który woli być stand- -uperem, i braku wiary u ateisty, który mimo nadludzkich wysiłków księdza nie daje się nawrócić.
Przywieziony z Italii włoski Ernani zachwycił Poznań. Na czele fascynującej obsady tego spektaklu stała jako Elvira trzydziestoletnia wówczas Rita Orlandi- -Malaspina, pochodząca z Bolonii i będąca przed debiutem w Metropolitan, bodaj jako Elżbieta w Don Carlosie. Pojawiła się w trzeciej scenie I aktu, śpiewając recitativ i arię „Ernani,… involami all’aborrito amplesso”. Z ogromną posturą i
Historia warszawskiego Teatru Roma już sama w sobie nadaje się na scenariusz. Może kiedyś ktoś pokusi się o spisanie takiej opowieści. W budynku, gdzie dziś rozgościła się sztuka, w przeszłości działał wodewil, a nawet dom rozpusty. Jeszcze wcześniej, zanim w tym miejscu w 1936 roku stanął dom, była tam nekropolia, tak zwany Cmentarz Świętokrzyski. Chowano
Trans-misja Teatr Nowy ma tradycję teatru zaangażowanego, który porusza na scenie ważne tematy społeczne i polityczne. To przecież scena kierowana swego czasu przez Kazimierza Dejmka. Dawniej Nowy kąsał zachwycone sobą mieszczaństwo, a dziś kąsa i drażni dziadersów. Oj, nie spodoba się ta sztuka zwolennikom Korwin-Mikkego i Konfederacji, ale warto na nią pójść nie tylko z
Oszust w stylu retro W kinach i na deskach teatrów oglądamy zatem seryjnie historie o czarnych charakterach. Najnowsza premiera w Teatrze Muzycznym w Łodzi także oparta jest na przezabawnej karierze pewnego młodego oszusta, który grasował w Ameryce w latach 60.