2024-11-07
To z racji tradycji (patron teatru Kazimierz Dejmek) teatr zaangażowany, który walczy o widza kpiną z polityków naginających świat do swoich wyobrażeń („Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna”), ostrą krytyką pułapek kapitalizmu („Śmierć komiwojażera”), analizą przemocy domowej w rodzinach pełnych alkoholu („Beze mnie jesteś nikim”) czy przedwojenną historią o nienormatywności płciowej („Dobrze urodzony młodzieniec”). W
Krzysztof Skiba
2024-11-04
La Bohéme, La Bohéme… – śpiewał o artystycznej cyganerii Montmartre’u ów mistrz ekspresyjnego nastroju. Śpiewał bardziej sercem niż gardłem, trafiając nawet do głuchych i niewidomych, jak mawiał Cocteau. No cóż: według sondażu Timesa i CNN Aznavour był największym bardem XX wieku i zanim po serii koncertów w nowojorskiej Carnegie Hall podbił Amerykę, występował w Moulin Rouge, gdzie lista koncertujących
Leszek Turkiewicz
2024-10-30
Poznaniacy stawili się tłumnie na recital Aleksandry Kurzak i Roberta Alagni opatrzony tytułem Puccini in love. Ale mnie tym razem bardziej od naszej gwiazdy interesował ten światowej reputacji tenor od lat wzbudzający wiele emocji swym pięknym głosem, odważnym repertuarem, a w życiu pozascenicznym ostatnich lat małżeństwem z naszym „dobrem narodowym”, jakim jest Aleksandra Kurzak, jej głos, talent
Sławomir Pietras
2024-10-29
Instalacja robi wrażenie na widzach, bo przedstawia opowieść rzeczywistych ludzi o rzeczywistych wydarzeniach, które budzą grozę. Yuriy Biley mówi wprost: – To byłoby trudne dla nas robić sztukę, która nie byłaby zaangażowana, nie zapraszałaby do głębszej refleksji, nie byłaby krytyczna i nie odnosiłaby się do tego, co nas otacza. Wszyscy jesteśmy obcokrajowcami Tegorocznej, 60. już, edycji Międzynarodowej Wystawy Sztuki przyświeca hasło „Stranieri Ovunque
Marek Palczewski
2024-10-28
Kościół i dzwony od wieków trwają w symbiozie. Jedno z najbardziej intrygujących zdjęć Jana Pawła II zrobiono właśnie w odlewni Marinelli w Agnone, w prowincji Isernia, w miejscu, gdzie sztuka produkcji dzwonów – wywodząca się ze starożytności – ma ponad tysiącletni rodowód. Mieści się tam także Międzynarodowe Muzeum Dzwonów, przyciągające turystów śmiało wypytujących, po ile
ANS na podst.: primonumero.it, campanologia.it, siviaggia.it, scoprendoilmolise.wordpress.com
2024-10-26
Albo poniewczasie dochodzimy do konkluzji, że należałoby skorygować dotychczasowy osąd i po przemyśleniu porzucić negatywne oceny, traktując minione poczynania nieboszczyka zdecydowanie bardziej pozytywnie lub – wręcz przeciwnie – na skutek nowych faktów i okoliczności jeszcze bardziej pognębić zmarłego w oskarżeniach i krytycznych ocenach. Tak się czyni zwykle w okolicznościach towarzyszących odejściu osoby bliskiej, członka rodziny,
Sławomir Pietras
2024-10-24
Maciej Rafalski praktycznie wychował się w hucie szkła i nie jest to stwierdzenie na wyrost. Jego rodzice mieli całkiem duży zakład, gdzie jako dziecko spędzał każdą wolną chwilę. Zatrudniali tam 120 osób. Jednak – tak jak tysiące polskich przedsiębiorców – nie wytrzymali ustrojowej transformacji, kiedy polskie firmy przegrywały z zalewającą nas falą wschodnich i zachodnich
Krzysztof Tomaszewski
2024-10-20
Amator to ktoś, kto bardzo lubi jakieś zajęcie, ale wykonuje je niezawodowo. Z tą definicją teatralni zapaleńcy poradzili sobie wspaniale, zapraszając do współpracy profesjonalistę, Andrzeja Fabisiaka, wicedyrektora teatru Jaracza w Olsztynie. Między innymi ta wspólna miłość do teatru, wzajemne wkręcanie się w przygotowywanie kolejnych sztuk wyjaśniają fenomen tego przedsięwzięcia. Reżyser ze spektaklu na spektakl każe
Jerzy Szczudlik
2024-10-19
Ekspozycja przyjęła formę labiryntu prowadzącego przez trzynaście stacji wokół oryginału rękopisu Manifestu wypożyczonego przez Bibliotekę Narodową Francji. Pokazuje „piękno konwulsji”, estetycznie wybuchowego zawirowania jawy i snu, poetycką wyobraźnię grupy rewolucyjnych surrealistów od początków ich aktywności do końca lat 60. XX wieku, burzących po drodze wszystko, co przesłania tajemniczą czytelność świata. To także kierunek w literaturze, którego
Leszek Turkiewicz
2024-10-15
Książka Krzysztofa Lubczyńskiego to gatunkowa hybryda, będąca krzyżówką klasycznego bedekera z reportażem. Do tego mocno ryzykowną, bo choć autor zarzeka się, że poznawał Paryż czterdzieści lat, unikatowe miasto mit nie jest łatwe do objęcia umysłem. A to poprzez złożoność, do której dostępu do kolejnych poziomów broni wysoki wymóg wiedzy o historii, polityce i kulturze, niekiedy
Henryk Martenka