Tym, którzy sporo imprezują, głowa zwykle pęka, i to nie tylko nad ranem. Próbujemy żyć z głową, ale w tym szalonym tempie współczesnego świata nie zawsze to się udaje. A co robimy, gdy nadarzy się kłopotliwa sytuacja? Chowamy głowę w piasek. Innym sposobem jest zamykanie oczu i udawanie, że czegoś nie ma. Oczu nie trzeba
W połowie lat 90. Renault przeprowadziło istną rewolucję w swojej gamie. Francuskie salony witały klientów kolorowymi autami o odważnej, wesołej stylistyce, czym wyróżniały się na tle nieco bardziej stonowanej – żeby nie powiedzieć nudnej – konkurencji. Pełen uroku maluch Twingo, rewolucyjne Megane i innowacyjne Kangoo były przyjemną odmianą, zwłaszcza na polskich drogach, gdzie wciąż dominowały Fiaty 125p, 126p czy Polonezy.
Zaproponuję Czytelnikom coś w rodzaju filmowej archeologii, czyli pogrzebiemy w starych filmach. Amerykański film „Idiokracja” z 2006 roku był w swoim czasie oceniany jako średniej jakości komedia science fiction. Niestety, świat rozwinął się od tego momentu nie tak, jak byśmy chcieli i radykalnie zgłupiał. To, co było w 2006 roku fantazją, obecnie powoli staje się
No i mamy wakacje! Na dwa miesiące „wolności” z utęsknieniem czekali nie tylko uczniowie, ale i przedszkolaki, z moim pięcioletnim synem na czele. Z okazji zakończenia roku w przedszkolu organizowano przedstawienie, którego motywem przewodnim był Crazy Frog – animowana żaba „śpiewająca” dawne hity charakterystycznym, skrzeczącym głosem. Kawałek „Axel F” w ciągu ostatnich kilkunastu dni towarzyszył mi bez przerwy. W domu, w samochodzie, na
Ta wojna, o której chcę dzisiaj napisać, to wieczna konfrontacja między kobietą a mężczyzną. Napisano już setki książek o tym, że mężczyźni pochodzą z Marsa, a kobiety z Wenus lub odwrotnie, i że to dwa różne światy, które od zawsze toczą swoistą wojnę domową. Nic więc dziwnego, że problem próbują zanalizować psycholodzy, komicy oraz autorzy
Oba te filmy wyprodukowali Niemcy i w obu dochodzi do wielu przezabawnych sytuacji. W filmie Daniego Levy’ego Hitler okazuje się kompletnym zaprzeczeniem zwycięskiego wodza, a w filmie według bestsellerowej powieści Timura Vermesa, gdy mówi poważnie swe stare kwestie, wszyscy biorą go za parodystę. Niezrównaną satyrą na Hitlera był oczywiście klasyk gatunku, czyli „Dyktator” Charliego Chaplina
Pollen nie sili się na historyczne uogólnienia. Opisuje swe wołżańskie podróże: autobusem, pociągiem, taksówką, pieszo i statkiem, które odbył w dłuższym czasie, sumując pisarskie wrażenia w zwartym, koherentnym opisie. Opowiada prostym językiem, imponując dbałością o nadające smaku relacji szczegóły i przybliżając Europejczykom to, co zrozumiałe być nie może. Autor wie, znając dobrze dzieje Rosji, że Wołga jest wehikułem, z którego ogląda się najważniejsze wydarzenia
Nikomu nieznany Stan Tymiński z Peru uwiódł Polaków, machając czarną teczką. Twierdził, że ma tam kwity na Wałęsę. Nigdy tej teczki nie otworzył, ale o mało nie został prezydentem. Jeszcze większe zamieszanie zrobił Anatolij Kaszpirowski, rosyjski hipnotyzer. W Rosji jego program zdjęto z anteny, bo władze uznały, że wprowadza widzów w zbiorową psychozę.
Przejmując kluczyki od czerwonego Discovery Sport, z marszu zabrałem go w długą trasę. Celem był położony w Bieszczadach Arłamów, gdzie odbywała się prezentacja statyczna nowych modeli Hondy, z ciekawym kompaktowym crossoverem ZR-V na czele, o którym więcej za kilka tygodni, po pierwszych jazdach testowych. Ruszyłem z Łodzi, wybierając najkrótszą drogę, prawie pozbawioną autostrad oraz ekspresówek. Zamiast nich malownicze – im bliżej Arłamowa, tym bardziej
Jednak pewnego dnia w miasteczku zjawia się samotny jeździec znikąd. Jest przystojny, tajemniczy i świetnie strzela. Gdy wchodzi do salonu, wszyscy milkną. Nie dość, że rozprawia się z łobuzami, to dodatkowo rozkochuje w sobie lokalną piękność. Gdy kobieta, prasując mu kalesony, liczy na ślub i wieszał już firanki w sypialni, on wyjeżdża bez pożegnania. W spektaklu „Texas Jim” Wydziału Aktorskiego AST