Według źródeł sanskryckich (IX – VI wiek p.n.e.) Andhrowie, lud żyjący na północy Indii nad brzegami rzeki Jamuny, opuścił swe ziemie i zawędrował do południowych Indii. W III wieku p.n.e. Andhra stała się królestwem należącym do potężnego imperium Maurjów. Gdy dynastia Andhrów wymarła, władztwo przypadło kolejnym rodom aż po dynastię Mogołów, a później rządy Kompanii
Telangana to ziemia ludu mówiącego w języku telugu, a nazwa stanu pochodzi z języka gondyjskiego, języka spokrewnionej mniejszości etnicznej Gondów, ale mającej bogatą literaturę. Telugu to jeden z klasycznych języków Indii. Mówi w nim 75 proc. mieszkańców Telangany (12 proc. mówi w urdu, języku elity). Oba języki są równorzędnie traktowane w administracji, a na przykład w metrze w Hajdarabadzie nazwy stacji podawane są w obu tych
Stołecznym centrum landu jest 200-tysięczny Linz, założony przez Rzymian, a w VIII wieku ożywiony handlem przez Bawarczyków. Linz jest wdzięcznym celem wizyty. Centrum ma średniowieczną zabudowę i największy rynek w Europie Środkowej. Niezmienną atrakcją jest wjazd Linz City Express na szczyt Pöstlingbergu, najbardziej stromą górską kolejką na szynach, zbudowaną w roku 1898
Przełomem był rok 1848, tak ważny dla narodów Europy. Karyntia odzyskała niepodległość, którą wygaszono w 1918, po przyłączeniu kraju do państwa niemiecko-austriackiego. Dwa lata później status Karyntii proklamowano w traktacie pokojowym w Saint-Germain jako część Republiki Austrii. Nazwa kraju pochodzi od celtyckiego rzeczownika karanto, oznaczającego kamień. Identyczne słowo istnieje w dialekcie weneckim, a tak określano suchą, twardą glebę. Najstarszą wzmiankę z nazwą Karyntia znaleziono w inkunabule z VIII/IX
W starożytności i epoce Indii klasycznych obszar stanowił centrum politycznej i kulturalnej potęgi. Tu zrodziło się imperium Maurjów, a potem Guptów, tu rozkwitł buddyzm. Nazwa Bihar wywodzi się z sanskryckiego słowa vihāra, oznaczającego siedzibę, ale odnoszącego się do buddyjskich siedzib monastycznych. Kuszące miejsce dla Europejczyków Od XVIII wieku Bihar stał się magnesem dla europejskich biznesmenów. Zyskała najwięcej Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska, uzyskując prawo do administrowania obszarem oraz pobierania
Szacunkowo żyje dziś na świecie około 35 milionów Ujgurów, z czego w państwach Azji Środkowej milion. W Sinkiangu mieszka ich 10 milionów. Ponoć 25 procent populacji Uzbekistanu ma związki krwi z Ujgurami. W Turcji jest ich ponad 300 tysięcy, zaś w królestwie Saudów 50 tysięcy. W Europie Zachodniej jest co najmniej 50 tysięcy Ujgurów, głównie w Niemczech, Holandii i we Francji, zaś w USA i
O plemionach Alanów wspominają autorzy starożytni, między innymi Pliniusz, Dionizy czy Józef Flawiusz, opisujący w I wieku naszej ery świat, jaki poznali. Już wtedy łączono Alanów z Sarmatami, żyjącymi nad Donem i Morzem Azowskim. Około V wieku Alanowie zostali zepchnięci przez Hunów na południe i rezygnując z życia koczowniczego, zaczęli się osiedlać na północnym Kaukazie,
Kontrola, sprawowana nad alpejską przeprawą, zapewniała miejscowym wymierne zyski. Budowano więc mosty, zamki i hospicja dla pielgrzymów, w zamian pobierając podatki. Od czasów sabaudzkich (XI w.) po rewolucję francuską (XVIII w.) Aosta cieszyła się autonomią i dwujęzycznością. Część mieszkańców doliny i dziś mówi po francusku, a część po włosku. Po zjednoczeniu Włoch (1860 r.) Dolinę Aosty włączono do Lombardii, co zdegradowało jej polityczną pozycję i znacząco osłabiło gospodarczo.
W dokumentach Buriaci pojawili się w 1240 roku i zawdzięczamy to Mongołom. Początkowo byli koczownikami, z czasem skoncentrowali się na hodowli koni, bydła i owiec. W XVII wieku zetknęli się z Rosjanami, którzy rozpoczynali kolonizację Syberii. Plemiona buriackie połączyły się wtedy i stały się dominującym żywiołem, ekonomicznie i militarnie. Religią Buriatów jest odmiana buddyzmu tybetańskiego
Historia człowieka w regionie sięga paleolitu, o czym świadczą naskalne rysunki w baszkirskich jaskiniach, przedstawiające nosorożce włochate, mamuty, konie. Niektórzy badacze uważają nawet, że udomowienie konia nastąpiło na ziemiach zamieszkanych przez przodków Baszkirów (VII – VI tysiąclecie przed naszą erą). W neolicie istniały tu prężna gospodarka rolna i hodowla bydła. Arabski podróżnik i geograf Al-Idrisi