Są też głosy, że w filmie brak jest perspektywy ofiar bomby atomowej, czyli Japończyków. „Oppenheimer”, najnowszy film Christophera Nolana, to wydarzenie, na które każdy musi się wybrać i mieć o nim zdanie. Napisano już setki recenzji, a każda jest inna, począwszy od egzaltowanych i ultraentuzjastycznych, po opinię, że jest to przykład monstrualnie przegadanej historii.
W przypadku modelu 230e xDrive Active Tourer zaskoczenie goniło zaskoczenie. Po pierwsze, można mocno się zdziwić, że w 2023 roku wciąż któryś z producentów oferuje kompaktowego minivana, czyli auto z półki sukcesywnie wypieranej przez wszelkiej maści crossovery. Po drugie, za tym ewenementem stoi BMW, a więc marka kojarząca się głównie z luksusowymi limuzynami, popularnymi SUV-ami oraz rasowymi coupé. Po trzecie, opisywany wóz, o
„Park Beyond” to kolejny przedstawiciel tzw. tycoonów, czyli gier ekonomicznych polegających na zarządzaniu miastem, transportem lub różnego rodzaju biznesami. W omawianym przypadku wcielamy się w menedżera wesołego miasteczka, co oczywiście nie jest nowym pomysłem, wszak tego rodzaju produkcje pojawiają się już od lat 90., jednak współcześnie za wzór stawiany jest „Planet Coaster” z 2016 roku. I na pierwszy rzut oka „Park Beyond” nie różni się za wiele od
– Z chęcią wybrałbym się nim w długą trasę – pisałem kilka tygodni temu o Volkswagenie Amaroku, czyli technologicznym bliźniaku Forda Rangera. Oba samochody produkowane są w tej samej fabryce w Pretorii, w południowej Afryce, skąd trafiają m.in. do Europy. Amarok zaimponował mi wówczas terenowymi zdolnościami, co udowodnił na specjalnym torze off-roadowym. Teraz przejąłem do testu Rangera, tyle że z dopiskiem Raptor, co oznacza, że miałem mieć do czynienia
Tym, którzy sporo imprezują, głowa zwykle pęka, i to nie tylko nad ranem. Próbujemy żyć z głową, ale w tym szalonym tempie współczesnego świata nie zawsze to się udaje. A co robimy, gdy nadarzy się kłopotliwa sytuacja? Chowamy głowę w piasek. Innym sposobem jest zamykanie oczu i udawanie, że czegoś nie ma. Oczu nie trzeba
W połowie lat 90. Renault przeprowadziło istną rewolucję w swojej gamie. Francuskie salony witały klientów kolorowymi autami o odważnej, wesołej stylistyce, czym wyróżniały się na tle nieco bardziej stonowanej – żeby nie powiedzieć nudnej – konkurencji. Pełen uroku maluch Twingo, rewolucyjne Megane i innowacyjne Kangoo były przyjemną odmianą, zwłaszcza na polskich drogach, gdzie wciąż dominowały Fiaty 125p, 126p czy Polonezy.
Zaproponuję Czytelnikom coś w rodzaju filmowej archeologii, czyli pogrzebiemy w starych filmach. Amerykański film „Idiokracja” z 2006 roku był w swoim czasie oceniany jako średniej jakości komedia science fiction. Niestety, świat rozwinął się od tego momentu nie tak, jak byśmy chcieli i radykalnie zgłupiał. To, co było w 2006 roku fantazją, obecnie powoli staje się
No i mamy wakacje! Na dwa miesiące „wolności” z utęsknieniem czekali nie tylko uczniowie, ale i przedszkolaki, z moim pięcioletnim synem na czele. Z okazji zakończenia roku w przedszkolu organizowano przedstawienie, którego motywem przewodnim był Crazy Frog – animowana żaba „śpiewająca” dawne hity charakterystycznym, skrzeczącym głosem. Kawałek „Axel F” w ciągu ostatnich kilkunastu dni towarzyszył mi bez przerwy. W domu, w samochodzie, na
Ta wojna, o której chcę dzisiaj napisać, to wieczna konfrontacja między kobietą a mężczyzną. Napisano już setki książek o tym, że mężczyźni pochodzą z Marsa, a kobiety z Wenus lub odwrotnie, i że to dwa różne światy, które od zawsze toczą swoistą wojnę domową. Nic więc dziwnego, że problem próbują zanalizować psycholodzy, komicy oraz autorzy
Oba te filmy wyprodukowali Niemcy i w obu dochodzi do wielu przezabawnych sytuacji. W filmie Daniego Levy’ego Hitler okazuje się kompletnym zaprzeczeniem zwycięskiego wodza, a w filmie według bestsellerowej powieści Timura Vermesa, gdy mówi poważnie swe stare kwestie, wszyscy biorą go za parodystę. Niezrównaną satyrą na Hitlera był oczywiście klasyk gatunku, czyli „Dyktator” Charliego Chaplina