– Czy ten akt ma dla Ciebie jakieś wymierne znaczenie? – Żadnej korzyści, wyłącznie satysfakcja, że wprowadziłem do zbiorowej świadomości istnienie gwary warmińskiej. – Płynie w Tobie krew Mazura i Warmiaczki, ale w sercu pulsuje Warmia. – Mój Ojciec – Mazur – musiał być i był żołnierzem Wehrmachtu, odznaczono go Srebrnym Krzyżem. Ja za warmińskość
Pisarz urodzony w 1894 roku był uważnym obserwatorem rewolucji 1905 roku, przesiąkł legendą „Pancernika Potiomkina”, widział żydowski pogrom w pododeskim Mikołajewie, gdzie kilka lat mieszkali jego rodzice. „W Odessie żyło kilkanaście tysięcy Polaków, Grecy, Ormianie i Tatarzy”. W porcie cumowały „parowce z Newcastle, Cardiff, Marsylii i Port Saidu”; można było tam spotkać „Murzynów, Anglików, Francuzów
Można w to wierzyć lub nie, ale taki fakt miał ponoć miejsce. W 1974 roku, kiedy 31-letni Zbigniew Święch odwiedzał przyjaciół w stolicy, poznał jasnowidza. Ten miał mu przepowiedzieć, że resztę swojego życia poświęci Wawelowi. Usłyszał też, że lada moment na Wawelu będą dziać się rzeczy niezwykłe i że rozsławi krakowskie wzgórze na cały świat, a sam dzięki Wawelowi zyska sławę. I tak w istocie
Istota biografii Jak pisze Anna Nasiłowska, autorka znakomitej biografii twórcy „Emigrantów”, to „jeden z najważniejszych mitów PRL-u. Był ktoś, kto nazwał wszechobecny absurd i nawet dał mu swoje nazwisko. Wtedy bardzo wiele zjawisk życia było «jak z Mrożka». «To czysty Mrożek! » – mówiono i wiadomo było, o co chodziło: że polska codzienność urąga zasadom
Kto przekartkował Raj i zdziwił się, że ta powieść jest sagą rodzinną, w dodatku tak mało podobną do Nocy i dni oraz Forsyte’ów, zdziwi się jeszcze bardziej. No, bo jak to: zaczął sto czternasty rok życia i jeszcze żyje? Przecież umarł, o czym zapewniają nas encyklopedie (w tym niezawodna Wikipedia). Kto przeczytał oba arcydzieła kubańskiego mistrza (bagatela,
W oświadczeniu, które Fosse przesłał do mediów za pośrednictwem wydawcy, stwierdził, że jest bardzo szczęśliwy i zaskoczony otrzymaniem nagrody. W Norwegii o tym, czy dostanie Nobla, spekulowano już od ponad 20 lat. Sam laureat przyznał, że miał świadomość co najmniej od 2013 roku, że jest brany pod uwagę. Jednocześnie skoro przez tyle lat nie został
Kapituła jednogłośnie wybrała laureata, którym został Wacław Radziwinowicz, doświadczony dziennikarz, założyciel redakcji „Gazety Wyborczej” w Olsztynie, wieloletni korespondent „GW” w Moskwie (wyrzucony stamtąd w 2015 roku), autor kilku książek o Rosji, w tym „Gogol w czasach Google”, „Creme de la Kreml” i ostatnio „Putin. Car Atlantydy”. Podczas gali na Zamku Kapituły Warmińskiej laudację na cześć
Przewrotny egzystencjalista, samotnik, potrafił dostrzec absurd ludzkiego istnienia. W zbiorze esejów „Sztuka powieści” z 1986 roku napisał: Życie to pułapka, którą zawsze znaliśmy: rodzimy się niepytani o to, czy tego chcemy, zamknięci w ciele, którego nigdy nie wybraliśmy, i przeznaczeni na śmierć. Był jednak także subtelnym bardem namiętności i miłosnych gier. Jedna z postaci „Nieznanej lekkości bytu” „ubrana była w spodnie i białą bluzkę i wyglądała jak
Kloeblego zaskoczyło też to, jak wielu młodych ludzi płynnie przechodziło z jednego języka na drugi i z powrotem. Stwierdził: – Nie jak w przypadku Niemca niezdarnie używającego anglicyzmów. Oni wybierają najlepsze słowa z kilku języków i czynią je własnymi. Nawet mieszkaniec północnych Indii, który ledwo zna angielski, prędzej powie „Thank you” niż „Dhanyavaad”. W kraju, który ma 22 języki urzędowe i ponad