Ustawa o psach Ostatnio Sejm podjął uchwałę, która rzekomo ma służyć ochronie psów, a która zakłada zakaz stosowania łańcucha do wiązania psów. Zamiast tego powszechnie mają być stosowane kojce. Myślę, że tym razem obrońcy psów wyświadczyli tym zwierzętom niedźwiedzią przysługę, bo na łańcuchu o wymiarze 2,5 metra długości pies miał większą swobodę ruchu niż w kojcu. Moda na kojce panuje od dawna i
„Zracjonalizujmy muzealnictwo” Czas na reformę Do napisania zmobilizował mnie list A.Z. zatytułowany „Zracjonalizujmy muzealnictwo” (ANGORA nr 38), bowiem od dawna chciałem poruszyć ten temat. Ukończyłem studia muzeologiczne, byłem głównym inwentaryzatorem jednego z największych muzeów w Polsce i z ogromną troską obserwuję stan polskiego muzealnictwa po 1945 r. Zbiory muzealne traktuje się jako „dobra martwej ręki” i gdy obiekt wejdzie do jakiegoś muzeum, ma pozostać
Bez mojego głosu! Minęły już trzy miesiące, od kiedy pełniący obowiązki prezydenta – bo nie prezydent – obywatelski kandydat partii PiS, wybrany przez niewiadomą do dzisiaj liczbę obywateli, „urzęduje” tylko dlatego, że ponad 8 milionom leniuchów obu „puci”, zdrowych, nie obłożnie chorych, nie chciało się pójść na wybory prezydenta w kraju i za granicą. Urzęduje tak „ekspresowo”, że zdążył już nawet zawetować
„Mam talent… do zdrady” Radek! Już z nikim! W pełni podzielam troskę p. Elżbiety (ANGORA nr 33), która stanęła w obronie tych wyborców jesienią 2023 r., którzy mieli nadzieję na coś nowego, tak jakoś pośrodku, między PO a PiS, oddając głos na Polskę 2050 z Hołownią na czele. Mnie również z początku on imponował jako marszałek Sejmu po tym, czego byliśmy świadkami za Elżbiety
„Technologie trzeba rozwijać” Energetyka w Polsce Ze szkoły zapamiętałem: „…a drugi, ażeby daremno nie siedział, gani lub chwali, co pierwszy powiedział”. No i trafiłem w ANGORZE nr 28 na ripostę Pana Piotra na mój „Prąd, węgiel i atom”. Pan Piotr raczył się ucieszyć, że poruszyłem temat energetyki polskiej. Nawet pochwalił mnie, że żałuję, iż Kodeks karny nie ma paragrafu o sabotażu i według tego
Samo zaprzysiężenie to niemal uniwersalny rytuał w demokracjach na całym świecie. Od USA, przez Francję, Niemcy i Włochy, aż po kremlowskie ceremonie w Rosji – ta uroczysta przysięga symbolizuje legalność i legitymację nowego przywódcy, potwierdzając jego zobowiązanie wobec konstytucji i obywateli. Historia zna inauguracje, które na zawsze zapisały się w pamięci milionów jako symbole wielkich przemian i nadziei. Franklin D. Roosevelt wprowadził Amerykę w nową erę podczas wielkiego
„Czy Ślązak może zostać kimś więcej?” Śląskość w sercu czy na tabliczce? Pochodzę z Dolnego Śląska, ale przez kilkanaście lat mieszkałam w Katowicach jako gorolka i miałam możliwość spotykania się z kulturą i gwarą górnośląską. Zgadzam się z Panem Michałem Ogórkiem („Czy Ślązak może…”, ANGORA nr 19): to jest inny, dość hermetyczny świat ludzi, którzy, czując swoją odrębność, sami zamykają się w tych niższych warstwach naszego
„Jak czytelnik z czytelnikiem” Ustawka? „Rzucanie kalumnii pod adresem Żydów, homoseksualistów i uchodźców, by za godzinę partyjna koleżanka usprawiedliwiała te słowa „wolnością słowa”. Na drugi dzień szaleniec wchodzi jak na amerykańskich filmach spokojnie do szpitala, dźga nożem śmiertelnie lekarza w obecności pacjentki”. To nie fragment telewizyjnej relacji w jakimś arabskim kraju, ale program „A to Polska właśnie” po niby-debacie 13 kandydatów na prezydenta organizowanej przez „Super Express”.
Dlaczego? Pierwsza tura wyborów prezydenckich za nami. Drugiej nie powinno być, gdyby zapowiadane w 2023 roku rozliczanie poprzedniej władzy poszło sprawniej i szybciej. Aby poszukać jednej, ale ważnej przyczyny tego, dlaczego tak się stało, pozwolę sobie na przykładzie wyjaśnić różnicę między Maciejem Borkiem, szefem stałego Komitetu Rady Ministrów, a Adamem Bodnarem, ministrem sprawiedliwości i (jeszcze) prokuratorem generalnym. Ten pierwszy musi codziennie „walczyć” w ramach koalicji z ministrami i
„Przyjemność zabijania” Mamy to we krwi… W ANGORZE nr 17 przeczytałem rozmowę redaktora Krzysztofa Różyckiego z prof. Andrzejem Elżanowskim na temat myślistwa pt. „Przyjemność zabijania”. Tak, ludzie mają przyjemność w zabijaniu zwierząt. To wywodzi się prawdopodobnie z pradawnych, liczących wiele tysięcy lat lub więcej, potrzeb człowieka zdobywania pokarmu. Wszak jesteśmy mięso żercami. Ale obecnie zabijanie zwierząt żyjących dziko to już nie potrzeba przeżycia, lecz niezrozumiały dla wielu