Klasyka to rolada z mięsa drobiowego z warzywami – cebulą, cukinią i małymi pomidorkami, a do tego oliwki i owczy serek. Co więcej, do sosu z białka, tymianku i czosnku dodajemy łyżkę musztardy. Kto by pomyślał, żeby pizzę przygotować z kawałkami piersi kurczaka i z… truskawkami. A całość posypać mozzarellą i kozim serkiem rozdrobionym na
Nasi mistrzowie sztuki kulinarnej w Akademii Le Cordon Bleu, którzy zachwycali nas wyrafinowanymi przepisami, wprawiali w osłupienie prostotą przygotowania flądry czy turbota. Nie wszystko, co wymaga sporego wysiłku, czasu i jest pracochłonne, rozpływa się w ustach. Ale kilku reguł trzeba się trzymać. Takie lekcje praktyczne dostaliśmy na targu rybnym w XV dzielnicy Paryża, pod przelatującymi nad naszymi głowami wagonikami metra, które tam wychylały nos z czeluści podziemi i szybowały wśród
Taki klasyczny posiłek składa się z „szalonej” lub, parafrazując to, obfitej sałatki. Ogon gotowanego w ziołach homara obieramy z jego pancerza i kroimy w plasterki. Sporej grubości. Podobnie postępujemy z gęsimi wątróbkami nadziewanymi truflami. Przygotowujemy vinaigrette – musztardę mieszamy z octem sherry, dodajemy sól, pieprz, oliwę z oliwek i olej z orzeszków arachidowych. Mieszamy całość bardzo starannie, dodając na końcu bukiet posiekanych ziół. Całość układamy na dnie ozdobnego talerza, a
Na szczęście przysmaki te zdecydowanie się zdemokratyzowały. Tylko gęsie wątróbki wciąż szybują na niebotycznie wysokim poziomie cenowym, ale ostrygi czy łosoś często pojawiają się na francuskim stole. Dobra wiadomość nadciągnęła na początku stycznia. Oto jedne z najbardziej smacznych ostryg Francji, które pochodzą z zatoki Arcachon. Są zielonkawe dzięki glonom. Ale miecz ma dwa końce. Owe
Witlinka spotyka się w wodach północno-wschodniego Atlantyku, czasami w Morzu Bałtyckim. W Morzu Śródziemnym występuje jego tak zwana czerwona odmiana, dzięki czemu ta ryba trafia na talerze w Andaluzji, przyrządzona w soku z pomarańczy. Merlany pływają na głębokości od 30 do 100 metrów, niemal nad dnem.
Najbardziej tradycyjna forma przygotowania omułków w wersji francuskiej to wrzucenie ich do gara z dużą ilością białego wytrawnego wina. Na północy kraju zamiast wina wlaliby piwa, a przed restauracjami usypywano by sterty, ba, strome góry muszli. Dodawano do tych omułków pietruszki albo kolendry i tak je podawano. A co na to wielcy mistrzowie? Joël Robuchon Jeden z moich mistyków kulinarnych. Uczył, że omułki muszą być świeże i
Nasz kaczy pochód po kuchennych stołach zaczniemy jednak nie od Azji, ale od Finlandii. Wprawdzie ten kraj leży na Półwyspie Skandynawskim, ale do Skandynawii nie jest zaliczany. Do tego grona należą Norwegia, Szwecja, nieco oddzielona morzem Dania i niemająca nic wspólnego z półwyspem Islandia. Wspólna kultura, w tym język – to łączy, a Finowie to
Królika trzeba pokroić na sześć albo dziewięć kawałków. Gdyby nam się udała sztuka wykrojenia z mięsa wszystkich kości, to wtedy znakomicie nadaje się ono na pasztet. Wkładamy taki płat mięsa do ceramicznej miseczki i dodajemy nieco plastrów boczku. Chlebek – może być i taki nasączony miodem. Co do farszu, to przydaje się tu drobno posiekana szalotka, gęsta śmietana, łyżeczka obranych z płaszczyków orzeszków pistacjowych, suszona żurawina, posiekana świeża kolendra,
Nie jest też najtańszy na rynku. Wprawdzie jagnięcina jest znacznie droższa, chociaż bardzo popularna, ale kilogram cielęciny kosztuje więcej niż drób i jej cena jest porównywalna z ceną wołowiny. Chociaż to też jest „na dwoje babka wróżyła”. Zaprzyjaźniony rzeźnik, który proponuje zakup kilograma wołowiny, przy czym drugi kilogram jest już za darmo, nigdy takiej oferty nie złożył w przypadku innych gatunków mięsa. W tradycyjnej kuchni
Większość prezydentów V Republiki nie kryła, że uwielbia kuchnię regionalną. Jedynym wyjątkiem był generał de Gaulle, który jadał to wszystko, „czym zajada się przeciętny Francuz”. Zastawy w Pałacu Elizejskim to nie mniej ani więcej jak dziesięć tysięcy srebrnych sztućców, siedem tysięcy kryształowych szklanic i kieliszków, ponad dziewięć tysięcy sztuk legendarnej porcelany z Sèvres, obok tej