Według części francuskich botaników „paryskie grzyby” pochodzą z Chin lub z Egiptu. W Europie wyróżnia się co najmniej czterdzieści odmian pieczarek. Gdy mamy do czynienia z młodymi osobnikami, to wtedy ich blaszki są różowe, starsze ciemnieją, brązowieją, a nawet robią się wręcz czarne. Ze względu na chęć zachowania bieli pieczarki hodowano w Paryżu w nieczynnych
Według francuskich kucharzy wystarczy odrobina wyobraźni, a ziemniak da nam tyle smakowych doznań, że nie można sobie tego wyobrazić, patrząc na taką szarą bulwę. A zatem mamy… ciasto ziemniaczane z alpejskim serem Reblochon. To rodzaj tarty okraszonej sporą ilością czosnku i tymianku. Tarta ziemniaczana z boczkiem i serem sabaudzkim. Ziemniaki z miodem, kasztanami, ziołami i oliwkami albo tarta rustykalna z ziemniakami i kozim serem. Albo z łososiem. Jednym
W zachwycającej krajobrazami Normandii – krainie masła, cydru i wytrawnej jabłkowej wódki, czyli calvadosu – serów jest bez liku. Co wieś to inny ser. Słynniejszy od tego z poprzedniej wsi, którą właśnie minęliśmy. A wśród nich jest i camembert – nasz dzisiejszy bohater kulinarny. We francuskiej kuchni, szczególnie w Alpach, wszechobecny jest żółty ser. Sabaudzkie
Cytronela, chociaż coraz częściej spotykana w polskich sklepach, we francuskich jest na porządku dziennym. Z jej nabyciem nie ma kłopotów. I nie dziwota, bo jest chętnie używana jako przyprawa. Podobnie jak imbir, z którego przyrządza się także orzeźwiający i wzmacniający napój (cytryna, mięta i imbir, zresztą – podobnie jak trawka cytrynowa – dodawane do herbaty). Nad Wisłą znana była bardziej w formie olejków odstraszających owady, a co najważniejsze –
No i od tej drugiej zacznijmy. W Tajlandii poczęstują nas wieprzowiną w sosie satay, składającym się między innymi z grillowanych fistaszków i mleczka kokosowego oraz z curry i sosu rybnego. Także w tym kraju możemy z powodzeniem skosztować podawanej z czerwoną fasolą wieprzowiny z ostrą papryką, przygotowanej w bazylii. W Japonii dadzą nam wieprzowinę tonkatsu – to rodzaj kotleta, nieco rozbity, przyprawiony wasabi, ostrym chrzanem japońskim. Uwaga, w Europie
To część XVIII dzielnicy Paryża położona na wschodnim zboczu Montmartre’u. Malownicza i pełna uroku. Mnóstwo tutaj knajpek afrykańskich, arabskich, włoskich. Jest i chorwacka, i turecka. Kuchnie całego świata. Kolorowy tłum. Magiczny w swym czarze targ z rybami i warzywami. I tutaj właśnie mieściła się końska jatka. Mieściła, bo parę lat temu przeciwnicy koniny ją podpalili.
W Kanadzie są zdania, że jest to owijaniec podawany jako sandwicz, czyli kanapka. Danie charakterystyczne dla szybkiej kuchni, czyli fast food. W każdej wersji poza japońską jest to „coś” – za chwilę powiemy co – owinięte miękkim plackiem. Te we Francji są uwielbiane. Do wszystkiego. Do mięs i sałatek. Wprawdzie nie jest to numer jeden na francuskiej liście sandwiczy, ale na drugim miejscu możemy ją spokojnie postawić. Na
We francuskiej sztuce kulinarnej najpopularniejszą częścią kaczki jest jej chuda pierś na płacie tłuszczu, zwana magret. Można ją przyrządzać samą, podsmażoną z gałązką rozmarynu i z kilkoma zmiażdżonymi ziarnkami jałowca albo z różnymi owocowymi dodatkami. Na przykład magret z różowymi winogronami, białym octem balsamico, miodem, odrobiną cynamonu i anyżku. Bardziej „świąteczny” przepis zaleca faszerowanie kaczki gęsimi wątróbkami. Wtedy
Na tym podziale ten gatunek ryb, których mięso jest bogate w witaminy A i D, się nie kończy. Największy z tuńczyków, ten błękitnopłetwy, może ważyć do 700 kilogramów. To jedna z najcenniejszych ryb na świecie. W USA jego kilogram kosztuje 50 dolarów, a w Japonii nawet 360 dolarów za kilogram. Największe sztuki osiągają niebywałe ceny, a Japończycy potrafią je oprawiać błyskawicznie i w mistrzowski sposób. Warto przypomnieć, że dla
Jagnięcina jest dla kucharza bardzo zacnym tworzywem, z którego można zrobić kulinarne cuda. Można też w bardzo prosty sposób zamienić ją w kawałek „podeszwy” nie do przeżucia. To ten gatunek mięsa, który wymaga delikatności i wyczucia. Niemal czułości, gdy znajduje się na patelni albo nawet jest przez wiele godzin, jak wielkanocna gicz, obsmażany w piekarniku.