Zadzwonił niedawno mężczyzna z zakładu karnego. Odsiedział 24 lata i za rok wychodzi. Po takiej odsiadce człowiek jest bezradny jak noworodek. Nikt i nic na niego nie czeka. A przecież musi jakoś żyć, gdzieś spać. Gość ma skromną emeryturę, ale chciałby w więzieniu popracować za jakąś niewielką wypłatę, żeby na wolności było z czym zaczynać.
Niskie płace, słaba dostępność do leczenia, brak liczącej się pomocy społecznej powodowały, że ludzie nie byli w stanie utrzymać się w lokalach komunalnych z relatywnie niskim, regulowanym czynszem. Byli to często ludzie pogrążeni w depresji, załamani, którzy nie zjawiali się na rozprawach o eksmisję i dostawali wyroki bez uprawnienia do lokalu socjalnego, choć większości z
Prawo stanowi, że czynsz trzeba płacić solidarnie, ale tylko pan Zdzisław jest ściągalny, bo ma stałą pracę na etacie. Pozostali pracują dorywczo, co znaczy, że na czarno, i oficjalnie są bez dochodu. Listonosz płaci, bo nie ma wyjścia. Przyjechał do stolicy, szukając pracy, i nie stać go na wynajęcie czegoś na wolnym rynku. Poszłaby na
Niestety, dochodzenie trwało tak długo, że w 2009 roku z uwagi na przedawnienie umorzono sprawę. Jednym z owych uchybień, jak twierdzą lokatorzy, było sfałszowanie aktu notarialnego w taki sposób, że usunięto z niego słowo „NIE”, co odwracało znaczenie aktu. Budynek przy ul. Nowogrodzkiej 78 w Warszawie przeszedł w ręce spółki BZK Nieruchomości (Barbara i Zbigniew
Kobieta już w latach, po niezliczonych operacjach, ciężko schorowana utrzymuje się z zasiłków i renty, które w sumie wynoszą 2500 zł. Po 10 latach wypłacania zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 215 zł miesięcznie warszawski Wydział Spraw Społecznych dopatrzył się nagle, że świadczenie to jej się nie należało. Do kobiety przyszło żądanie zwrotu 25 000 zł. Urzędniczka,
Mało kogo stać na kredyt hipoteczny, a najem to często cały zarobek. Dlatego młodzi ludzie wspólnie wynajmują jakiś niewielki lokal mieszkalny. Zwykle studia trzeba łączyć z pracą, a łączenie jednego z drugim bywa trudne, zwłaszcza że pracodawcy bywają niezbyt wyrozumiali i często wymagają spędzania w pracy dłuższego czasu niż kodeksowe 8 godzin. Stąd w kampanii
Po śmierci starego szypra przystań prowadził jego syn Jan. W latach dziewięćdziesiątych wystąpił do Urzędu Morskiego, na którego gruncie posadowiona była przystań, o zgodę na uznanie jednego z budynków za dom mieszkalny. Zgodę uzyskał, ale w zeszłym roku grunt przekazano ze Skarbu Państwa pod zarząd powiatu. Miało to pomóc w wykupie gruntu pod budynkiem. Stało
Pani Agata próbowała się rozwieść, ale sąd nie dał rozwodu, uzasadniając to dobrem maluchów. I postanowił przedłużyć fikcję małżeństwa, które rozpadło się już wiele lat temu. Z punktu widzenia prawa lokalowego gmina ma rację. Jednak względy medyczne i zdrowy rozsądek mówią zupełnie co innego. Umieszczenie niepełnosprawnych psychicznie dzieci w lokalu ojca, który ich nie chce
Kiedy człowiek do nas przychodzi, musi poczuć się komfortowo. Dlatego staramy się zaprzyjaźniać z osobami, które proszą o pomoc. Chodzi o takie skracanie dystansu, aby człowiek odzyskał wiarę w siebie i poczuł, że nie jest już sam ze swymi problemami. Staramy się, aby ktoś, kto przychodzi smutny, wyszedł z uśmiechem na twarzy. To ważne, bo
Zaszantażowano go, że jeśli nie uzna długu w kwocie 140 000 zł, to oboje z matką wylądują w kontenerze, bo tak wygląda w ich gminie „lokal socjalny”. I mimo że odpowiada tylko za dług od czasu osiągnięcia pełnoletności, uznał całe zobowiązanie. A tylko on pracuje i osiąga jakiś dochód. Zaproponowaliśmy upadłość konsumencką, ewentualnie jakieś pertraktacje