Ku mojemu zaskoczeniu: dało się! I to całkiem sporo. Przygody Edmunda Dantesa, który tuż po awansie na kapitana statku i w trakcie ślubu z piękną wybranką zostaje aresztowany, pomówiony przez najbliższych przyjaciół, wciągnięty w pułapkę przez wrogów i wtrącony do lochu, to klasyka powieści przygodowej. Ta historia zdrady, zemsty i miłości jest tak dobrze znana
Prezydent opowiada, że czytał na głos Racine’a i Moliere’a, Duhamela, Mauriaca, Gide’a, Cocteau i Giraudoux. Nie wymienia Dumasa, Hugo i Balzaka, bo nazwiska te są bardziej niż oczywiste. Macron odkrył je na nowo w scenariuszu widowiska szykowanego na otwarcie igrzysk olimpijskich Paryż 2024. Ten gigantyczny teatr pełen magii, ekwilibrystyki, realizmu surrealistycznego, bezpośrednich cytatów z piosenek
U Turków kochamy döner kebaby, ale też kofty, czyli takie mielone mięsko z rożna. Takie smakołyki należy podawać w chlebku pita, z sałatą, pomidorami, cebulą i ostrą harissą, jeśli ktoś lubi takie smaki. Przygotowując to mięso, nie wolno zapomnieć o kurkumie. Mieszamy mięso, imbir, czosnek, nieco przyprawy garam masala, posiekane liście mięty i kolendry. Obtaczamy w tym mięso z dodatkiem poszatkowanych ziół, szczypty gałki muszkatołowej, odrobiny ostrego, świeżego pieprzu.
„Armia w ruinie” Dwa meldunki Jako były żołnierz po przeczytaniu książki autorstwa pani Edyty Żemły „Armia w ruinie” nie byłem specjalnie zszokowany. Służyłem Ojczyźnie 29 lat, pół roku i jeden dzień, a zwolniono mnie w 2002 r. po restrukturyzacji (czytaj: likwidacji) okręgu wojskowego. Spostrzeżenia i wnioski? Dwa. Polityczny i wojskowy. Polityczny opieram na znanym niektórym meldunku Lecha Kaczyńskiego do swojego brata bliźniaka Jarosława tuż po wyborze na
– Niedosyt po przegranym finale z Francją? – Wielki. Mecz był do wygrania, ale „czegoś” zabrakło. Tuż po bolesnym spotkaniu nie potrafię jednak odpowiedzieć dokładnie czego. – Francja była idealnym finałowym przeciwnikiem? – Uśmiecham się – niestety, nie! Ale nie ze względów sportowych, tylko dlatego, że nie można było zdobyć biletów na finał. Mocno zabolała
Ale to nic nie zmieni – Paryż nie jest już świętem, żeby przywołać a rebours tytuł legendarnej książki Ernesta Hemingwaya, który skądinąd wiele dyscyplin sportu uprawiał: boks, biegi, piłkę nożną. W wydanej 60 lat temu, trzy lata po jego śmierci, autobiograficznej powieści Paris est une fete (Paryż jest świętem, polski tytuł: Ruchome święto) nawiązywał też do kolarstwa i wyścigów konnych; a i w zamian
Dyskusje o ceremonii otwarcia wciąż trwają. Pomijając kontrowersje, w tym list francuskich biskupów, którzy zaprotestowali przeciwko „scenom ośmieszającym chrześcijaństwo”, duże zainteresowanie wzbudziła też tożsamość zamaskowanej postaci, będącej przewodnikiem po uroczystości. Rolę bohatera inspirowanego grą Assasin’s Creed zagrało kilka osób. Byli wśród nich m.in. Clément Dumais, mistrz świata w World Chase Tag i finalista programu TV „Ninja Warrior”, Simon Nogueira, specjalista od parkuru, i Floriane Issert, żandarmerka. To właśnie ona odegrała
W paryskim Pałacu Złotej Bramy (Palais de la Porte Dorée), gdzie odbywa się ekspozycja, po raz pierwszy zebrano w jednym miejscu ponad 600 dokumentów, filmów, spektakularnych archiwaliów, by móc się zanurzyć w czasie całej olimpijskiej nowożytnej przeszłości. A że Paryż po raz trzeci jest miejscem letnich igrzysk, wybrałem lata dwóch poprzednich olimpiad, które się odbyły
Przepisy, które faworyzują Jednym z planowanych aktów wykonawczych do tzw. rozporządzenia bateryjnego jest regulacja dotycząca obliczania śladu węglowego baterii używanych w pojazdach elektrycznych. Ostatnia poprawka wprowadzona na etapie konsultacji przewiduje, że w obliczeniach będzie uwzględniana struktura produkcji energii w danym kraju zamiast źródeł energii wykorzystywanych przez producenta baterii. Ta zmiana korzystnie wpływa na producentów z
Tajemnicza ceremonia otwarcia na brudnych wodach Sekwany od miesięcy była przedmiotem spekulacji i czarnych wizji. Jeszcze kilka tygodni temu nic nie było pewne. Pod koniec czerwca paryski ratusz ogłosił po analizie, że woda w rzece zawiera duże stężenie bakterii kałowych, a natężenie przepływu jest zbyt wysokie, by można było w niej pływać. Dodatkowo obawiano się zagrożenia terrorystycznego, zamieszek czy działań destabilizujących (jak masowy sabotaż linii kolejowych, który