A wspomina Broadway, bo w latach 2017 – 2018 dał tam 236 kameralnych koncertów w liczącym zaledwie 975 miejsc teatrze Walter Kerr. Śpiewał bez towarzyszącego mu zwykle zespołu E Street Band, przygrywając sobie na gitarze akustycznej i na fortepianie. Podobnie jak w 1997 roku w Warszawie, kiedy wystąpił w Sali Kongresowej. Na Broadwayu w kilku
Historyk sztuki, rysownik, pisarz zajmujący się architekturą, oświatą, geologią, ornitologią, botaniką, historią literatury, mitologią, religioznawstwem. Wytrawny eseista i poeta, podróżnik, poszukiwacz związków między naturą, sztuką i człowiekiem. Przewodniczka oprowadzająca nieliczną grupkę całą sobą wyrażała podziw wobec genialnej wszechstronności Ruskina i jego niegasnącego wpływu na współczesnych. Pomyślałem wtedy, czy w polskiej kulturze byłby ktoś odpowiadający rozmachem
Uczył nas patrzeć na świat z goryczą i czułością. Odszedł w spokoju, zostawiając po sobie książki i całą epokę, którą współtworzyli Gabriel García Márquez, Julio Cortázar, Carlos Fuentes i José Donoso. Opowiadając, zarazem rozliczał świat z kłamstw. Pisał, jakby w każdym zdaniu toczył pojedynek z tyranią, hipokryzją, przeszłością i samym sobą. The Guardian uznał go za „jedną z
Teraz trafia do Czytelników portret sprawcy największego kryzysu humanitarnego współczesności, prezydenta Syrii Baszszara al-Asada. Asad jest jedynym z powyższej listy zbrodniarzy, który żyje, choć obalony przez rebelię musiał z Damaszku uciekać. Rosyjska agencja prasowa doniosła 8 grudnia 2024 roku, że jego samolot wylądował w Moskwie, gdzie rodzinie Asada udzielono azylu. Jego przodkowie byli chłopami z
Papież z Ameryki Łacińskiej podejmuje w „Nadziei” najważniejsze i kontrowersyjne kwestie naszych czasów i swojego pontyfikatu, występując przeciwko ubóstwu, niszczeniu środowiska, nadużyciom w Watykanie i Kościele katolickim, a także bezpośrednio wzywając światowych przywódców do zaprzestania wojen i do walki z nierównościami. Pamiętam, jak prawie pół wieku temu w watykańskim Biurze Prasowym musieliśmy dokonywać przeróżnych sztuczek,
Ten pozornie sielankowy paradygmat, trwający kilka dekad, mający niekiedy rewolucyjne zwroty akcji, w życiorysie księgarza, aktywisty, pisarza, tłumacza, nauczyciela akademickiego i wysokiego urzędnika państwowego ma wiele odsłon. Radosnych wzlotów i bolesnych uniesień, czyli tego, co składa się na szary heroizm. Postawę w Polsce jedynie tolerowaną, bowiem w Polsce emblematyczny jest tylko heroizm śmierci. Autobiografia Karola
Wydawca, Mondadori, zaznacza, że świeżo wpuszczony do księgarń pamiętnik stanowi ewenement na skalę światową, bo „zgodnie z wolą Ojca Świętego dzieło miało ujrzeć światło dzienne dopiero po jego śmierci, ale Jubileusz Nadziei i potrzeby czasów sprawiły, że to cenne dziedzictwo rozpowszechniamy już teraz”. Nieprzypadkowo książka ma tytuł Spera, co oznacza Miej nadzieję. Ten imperatyw – albo,
Mario Puzo, autor bestsellerowego „Ojca chrzestnego”, pytany, jak udało mu się skonstruować tak doskonałą fabułę swej powieści, odparł, że przeczytał wiele sensacyjnych książek o włoskiej mafii i wziął z nich najmocniejsze wątki i motywy. Tak samo odpowiadał Zbigniew Nienacki, gdy dociekano przyczyny olbrzymiej popularności jego cyklu przygodowego o Panu Samochodziku. Nienacki przeczytał wcześniej całą literaturę
Gra za grosze albo za jedzenie. Zdarza mu się występować w klubach komediowych, w których prezentują się komicy, m.in. Andy Kaufman i nieznany jeszcze Woody Allen. Film Jamesa Mangolda (reżyser „Spaceru po linie”, biografii Johnny’ego Casha) opowiada, jak objawił się światu fantastyczny dziwak, artysta i geniusz. Timothée Chalamet nie tyle gra Dylana, ile nim po
Niekiedy dzięki talentowi autora jakiejś biografii pozostaje ona zrozumiała dla następnego pokolenia, ale sprawdza się jednak prawidłowość, by każda generacja usłyszała tę biografię w swoim języku i odczytała we własnym paradygmacie znaczeń i emocji. W przypadku ostatniej biografii Antoniego Słonimskiego powyższa zasada potwierdza się w pełni. Napisała ją utalentowana autorka, zaś jej opowieść o życiu