Lee Miller była modelką „Vogue’a”, przyjaciółką malarzy i poetów. Jej portrety wykonywał sam Pablo Picasso, a kochankiem i mentorem był Man Ray (fotograf i artysta ruchu dada). Żyjąca między Nowym Jorkiem, Paryżem a Londynem modelka i muza artystów pewnego dnia sama chwyta za aparat i zaczyna współpracę z magazynem „Vogue”, tym razem jako fotografka. Gdy
9 października burzliwego roku 1980 na Uniwersytecie Jagiellońskim rozpoczął się protest studentów. Kilkuset z nas znalazło się w Klubie Rotunda, gdzie odbywał się wiec z udziałem studenckich organizacji wszelkiej maści. Byłem jednym ze współprowadzących. W pewnej chwili podano mi kartkę napisaną przez mojego przyjaciela, Tadeusza Kobierzyckiego, przyszłego profesora filozofii, wybitnego intelektualistę: „Polskie Radio właśnie podało,
Człowiekiem sukcesu artystycznego i finansowego, ikoną swoich czasów. Symbolem kultury wyższej pożądanej przez masowego odbiorcę. Był Niemcem urodzonym w Hamburgu w 1933 roku, czego się przez całe życie wstydził, bo skojarzenie jego przyjścia na świat i narodzin hitleryzmu zdawało się dlań nie do pogodzenia. Wychowywał się w zamożnej rodzinie, jego ojciec biznesmen mówił w dziewięciu językach, zaś matka zaraziła Karla
Najpierw religijne, potem płciowe, wreszcie społeczne. Niewiele w Polsce o tym wiedzieliśmy, przyjmując jej produkcje jako wyrwane z kontekstu, który w Stanach Zjednoczonych i krajach Zachodu rewolucjonizował popkulturę. Atutem wykorzystanym przez artystkę jako pierwszym i ważnym do dziś była i jest jej kobiecość. I wcale nie chodzi o seks, ale wpływ na grupę docelową, jak
Czesław Miłosz jak niemal każdy prawdziwy twórca był osobą niejednoznaczną. W powszechnej opinii jest wielkim polskim poetą, antykomunistą. Ale i tu nie wszystko pozostaje takie oczywiste. Pisał i mówił po polsku. Jednak z powodu przebywania wiele lat w Stanach Zjednoczonych czasem uważał się za Amerykanina. W 1989 r. byłem na Litwie razem z Andrzejem, bratem
Początki kariery Początki jego kariery sięgają 1983 roku, kiedy to jako student spotkał swoją przyszłą żonę Basię, aktorkę. To spotkanie wpłynęło zarówno na jego życie osobiste, jak i zawodowe. Pierwszy sukces w Krynicy, gdzie zdobył nagrodę, otworzył mu drzwi do kariery międzynarodowej, w tym do współpracy z La Scalą. Torzewski podkreśla, że jego sukces i
– Napisałeś o sobie książkę. Miałeś potrzebę wyspowiadać się? – To nie jest spowiedź. Nie miałem potrzeby pisania czegokolwiek, ale nieżyjący już wydawca z Wielkiej Litery, Paweł Szwed, zaczął mnie namawiać. Powiedział, że taką książkę on chciałby przeczytać. Mówiłem, że to nie ma sensu, bo w moim życiu nie było aż tak dużo fascynujących przygód. – Każdy człowiek może napisać ciekawą książkę o swoim
Jeśli uczony jest fizykiem kwantowym albo genetykiem, jeśli poświęcił życie matematyce albo mikrobiologii, to z dużym prawdopodobieństwem można niestety powiedzieć, że jego droga naukowa zainteresuje nielicznych: kolegów, pasjonatów, doktorantów. No, chyba że ktoś jest geniuszem nie tylko we własnej dziedzinie, lecz także pisze doskonale, zajmująco, unikając długich i trudnych wzorów. Ktoś taki jak Werner von
Urodziła się we Francji, wychowała i wykształciła w Krakowie, debiutowała w roku 1957 w Operetce Gliwickiej, gdzie jako uczeń oglądałem ją śpiewającą kwestie Rozaliny w Zemście nietoperza i do dziś nie mogę tego zapomnieć. Miała głos wystarczający na wielką karierę operową, ale od zarania była uosobieniem gatunku operetkowego, z urodą, temperamentem, talentem scenicznym i wrodzonym urokiem, w takim repertuarze
Od 1919 r. był pierwszym dyrektorem Opery Poznańskiej, więc poświęciłem mu biograficzną wzmiankę z okazji jubileuszu w roku 1969. Natychmiast posypały się na mnie gromy wielu żyjących jeszcze świadków jego okupacyjnych grzechów. Nie pamiętano mu dyrygenckiej kariery, dbałości o dzieła Moniuszki, skomponowania opery Krzyżacy na kanwie powieści Sienkiewicza, częstego inscenizowania spektakli, którymi dyrygował we Lwowie, w