Urodziła się we Francji, wychowała i wykształciła w Krakowie, debiutowała w roku 1957 w Operetce Gliwickiej, gdzie jako uczeń oglądałem ją śpiewającą kwestie Rozaliny w Zemście nietoperza i do dziś nie mogę tego zapomnieć. Miała głos wystarczający na wielką karierę operową, ale od zarania była uosobieniem gatunku operetkowego, z urodą, temperamentem, talentem scenicznym i wrodzonym urokiem, w takim repertuarze
Tag: biografia
Adam Dołżycki. Wybitny dyrygent, o którym zapomniano
Od 1919 r. był pierwszym dyrektorem Opery Poznańskiej, więc poświęciłem mu biograficzną wzmiankę z okazji jubileuszu w roku 1969. Natychmiast posypały się na mnie gromy wielu żyjących jeszcze świadków jego okupacyjnych grzechów. Nie pamiętano mu dyrygenckiej kariery, dbałości o dzieła Moniuszki, skomponowania opery Krzyżacy na kanwie powieści Sienkiewicza, częstego inscenizowania spektakli, którymi dyrygował we Lwowie, w
Michał Urbaniak. Piotrkowska była dla mnie Piątą Aleją
Cyrk to inna wersja teatru, figury, która zwykle trafnie metaforyzuje życie artysty, cyrk może nawet celniej pasuje do jazzu, ale jest taki moment, dostępny tylko dla genialnych, że gwiazdy cyrku i gwiazdy teatru spotykają się na szczycie. Nad nimi jest już tylko niebo. Takim artystą jest Michał Urbaniak. Wiemy o nim, wybitnym skrzypku i saksofoniście
„Back to Black. Historia Amy Winehouse”. Recenzja Skiby
W tym klubie są legendy, takie jak Jim Morrison, Jimi Hendrix, Janis Joplin oraz Kurt Cobain. Wszyscy, łącznie z Amy, tworzyli kwiat muzyki, który mógłby komponować i nagrywać piękne piosenki, ale – niestety – albo strzelili samobója, albo zaćpali się lub upili na śmierć. Amy z alkoholem było do twarzy i po drodze. Nazwisko zdeterminowało
Krystyna Szostek-Radkowa. Największe osiągnięcie polskiej wokalistyki
Była rodowitą Ślązaczką, wykształconą przez siostry Faryaszewskie, Adę Lenczewską i Wandę Łozińską w katowickim Konserwatorium. Ojciec – również śpiewak, mąż Ludwik Radek – skrzypek w Operze Śląskiej i Filharmonii Narodowej, a córka Jolanta – sopran liryczny. Nie tak jak Matka – wybitny mezzosopran, a nawet alt – z karierą międzynarodową równą późniejszej karierze Stefanii Toczyskiej.
„Ukryty na widoku”. Biografia Roberta Hanssena i spojrzenie na amerykański naród
Jest w tej książce doskonały opis sygnału, jakim zdradzić się może nawet najgłębiej zakonspirowany szpieg. Jeden z agentów wspomina, że podczas rozmowy z kimś, kto może coś wie, zauważył coś „potencjalnie interesującego”. Smużka dymu palonego przez indagowanego papierosa lekko się wije, gdy pada konkretne nazwisko. Agent, który to zauważa, czeka na moment i znów rzuca to samo
„Z radia powstałem i w radio się obrócę”. Ruszył serwis o Jeremim Przyborze
Specjalna strona poświęcona życiu i twórczości współtwórcy m.in. Kabaretu Starszych Panów oraz radiowego teatrzyku „Eterek” podzielona została na pięć części. W pierwszej poznajemy dwudziestoparolatka, który marzy o tym, by zostać spikerem Polskiego Radia, i to marzenie w końcu udaje mu się zreali zować. W kolejnej przedstawione są opowieści wojenne artysty. Przybora był jednym z niewielu
„Primadonna”. Niestosowna „biografia” Bogusława Kaczyńskiego
Całe szczęście, że nie umrzemy jednocześnie (co zapewne jeszcze przed nami), bo nie miałby kto prostować głupot, które niektórzy pozostali przy życiu chcieliby wypisywać po naszej śmierci. Taki los spotkał obecnie Bogusława Kaczyńskiego. Moja wypowiedź zostanie pozbawiona sentymentu, żałoby po przyjacielu (z tym różnie bywało) czy prostowania przeinaczeń i nieścisłości, których znalazłem mnóstwo w trzymanej
Życie go chlastało… Bohdan Smoleń otrzymał swój pomnik w Krakowie
Do dzisiaj popularne jest powiedzenie Aaa… tam, cicho być, w którym Smoleń celowo użył niepoprawnego bezokolicznika być zamiast formy rozkazującej drugiej osoby liczby pojedynczej bądź. Nie wszyscy jednak wiedzą, że pierwsze kroki Bohdan Smoleń stawiał w teatrzyku satyryków mieszczącym się w klubie Buda Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie, w której studiował zootechnikę, gdyż kochał zwierzęta. Po dyplomie mawiał,
„Klaus – obsesja miłości”. Recenzja Skiby
Człowiekiem do bólu poskręcanym przez własny dramatyczny życiorys. Jego wydana przed laty biografia „Ja chcę miłości” do dziś szokuje otwartością wyznań i brutalnym oskarżeniem prawie całego świata sztuki o kłamstwa i oszustwo. Po ten właśnie tekst sięgnął cztery lata temu Kamil Maćkowiak, przygotowując swój kolejny monodram. Powstał chyba najmocniejszy spektakl, podczas którego emocje na scenie