2023-06-12
Pollen nie sili się na historyczne uogólnienia. Opisuje swe wołżańskie podróże: autobusem, pociągiem, taksówką, pieszo i statkiem, które odbył w dłuższym czasie, sumując pisarskie wrażenia w zwartym, koherentnym opisie. Opowiada prostym językiem, imponując dbałością o nadające smaku relacji szczegóły i przybliżając Europejczykom to, co zrozumiałe być nie może. Autor wie, znając dobrze dzieje Rosji, że Wołga jest wehikułem, z którego ogląda się najważniejsze wydarzenia
Henryk Martenka
2023-05-24
Zbliżała się godzina czternasta. Telefon zadzwonił w momencie, kiedy inspektor Nerak wychodził ze swojego pokoju. Policjant podniósł słuchawkę i usłyszał głos Bartłomieja Nowakowskiego, znajomego członka rady miejskiej. – Dzień dobry, proszę wybaczyć, że zawracam panu głowę, ale potrzebuję pańskiej pomocy. Czy mógłby pan przyjechać do mnie do domu? Kilka minut później Nerak zaparkował przed piętrową
Wojciech Chądzyński
2023-05-24
Parterowa willa ze spadzistym dachem pokrytym czerwonymi dachówkami stała na końcu ulicy Różanej. Kiedy inspektor Nerak nacisnął guzik dzwonka, drzwi otworzyła młoda blondynka. Widząc służbową legitymację, zaprosiła policjanta do środka i prowadząc go długim korytarzem w kierunku pokoju, w którym dokonano zbrodni, informowała: – Nazywam się Wiktoria Nowak. Zamordowano moją przyjaciółkę Annę Wójcik, z którą
Wojciech Chądzyński
2023-04-19
Książkę „Mój Widzew” można kupić w tym miejscu! – O kim mówi książka „Mój Widzew”? – O 100 wyjątkowych, choć niekoniecznie najlepszych, zawodnikach łódzkiej drużyny. Mija 60 lat od momentu, kiedy zacząłem oglądać mecze Widzewa, a pół wieku od chwili, gdy w roli dziennikarza opisywałem to, co działo się w tym zespole. Miałem sporo
Tomasz Zimoch
2023-04-19
Pamiętniki nestorki rodu „Koniec wojny. Ten czas ciężkich zmagań przez pięć długich lat koi nadzieja i oczekiwanie powrotu do utraconego domu własnego” – tak wita Autorka rok 1945. Rok nadziei, który rozpocznie też czas determinizmu całego pokolenia. Walki o przetrwanie, próbę odbudowania przedwojennego status quo, walki o rodzinę, wykształcenie, pracę. Nestorka rodu, Zofia Skąpska, w
Henryk Martenka
2023-03-27
Teksty Lopeza, pisane z epickim rozmachem, żywym, ciekawym językiem, nie są prostymi relacjami z fascynujących wypraw, ale sumą przeżytych doświadczeń ze spotkań z dziką naturą i kulturami rdzennych ludów. Właśnie styk etnosów na krańcach cywilizacji, charakter relacji tzw. ludzi Zachodu z tzw. ludami prymitywnymi, żyjącymi w Arktyce, Indonezji czy Australii, staje się punktem wyjścia w
Henryk Martenka
2023-03-13
Rodzina państwa K. miała dwójkę dzieci: 16-letnią córkę i 14-letniego Dawida. Chłopiec był zdyscyplinowany, dobrze się uczył. Nie miał konfliktów z rówieśnikami. W domu również nie sprawiał żadnych problemów. 1 października 1996 roku około godziny 5 ojciec Dawida wyszedł do pracy. Po nim o godzinie 7 wyszła mama, a później siostra. Chłopiec wybierał się na
Michał Fajbusiewicz
2023-03-13
Maxima culpa Książka „Maxima culpa. Jan Paweł II wiedział” niderlandzkiego dziennikarza śledczego Eekke’a Overbeeka, zatem autora spoza patriotyczno-narodowego nurtu, w jakim tkwi każdy Polak, przynosi długą serię dowodów czerpanych z zasobów Instytutu Pamięci Narodowej i chłodno analizowanych. Zasób archiwalny jest cywilny, bo archiwa kościelne są dla sądów i dziennikarzy nadal zamknięte, choć to tylko przyspiesza
Henryk Martenka
2023-03-13
13 marca 2013 roku, drugiego dnia konklawe odbywającego się po rezygnacji Ratzingera, do Watykanu wtargnęła latynoska rewolucja. To był odpowiedni moment, bo nie dało się dłużej przytrzymywać drzwi szafy XXI wieku, z której wypadały kolejne trupy Kościoła: pedofilia kleru, utrzymywanie związków seksualnych, karierowiczostwo, trefne osobiste portfele i niegospodarność majątkiem Kościoła oliwionym przez wiernych, wreszcie problemy
(ANS) na podst.: Il Messaggero, Il Corriere della Sera, Rai News, vaticannews.va, Netflix
2023-03-10
Dlaczego akurat Zygmunt Hübner? – Bo o nim nie było książki. O wszystkich innych postaciach jemu podobnych były już różne publikacje, np. o Erwinie Axerze, Adamie Hanuszkiewiczu, Januszu Warmińskim, Kazimierzu Dejmku. A o nim nie. Po wtóre, pozwolił sobie o nim napisać, ponieważ go znał. – Byliśmy sąsiadami na Saskiej Kępie. Poza tym moi rodzice
Tomasz Gawiński