W teatrze na Off Piotrkowska, mieszczącym się w pomieszczeniach po dawnym sklepie spożywczym, od kilku lat odbywają się pyszne harce i prawdziwe rytuały komediowe. Ta świątynia improwizatorów widziała już zabawy w konwencje filmowe, były więc gangsterskie porachunki (parodia kina akcji), niesamowita i mrożąca krew w żyłach opowieść o wilkołakach (satyra na horrory), przedstawienie w konwencji
Uśmiechnięta, energiczna, elegancka. Mieszka niedaleko Warszawy, w otulinie Puszczy Kampinoskiej, blisko Izabelina. Spory, wyróżniający się dom przy lesie. – To styl amerykański. Drewniana podstawa, na wierzchu tzw. siding. Ciepły, cudowny, 80 procent rzeczy trafiło tu z USA.
Jest ciągle w trasie. – Wciąż występuję jako mim, ale równolegle rozpocząłem koncerty z moim Trio. Cały czas mam coś do roboty. Jadę tam, gdzie mnie zapraszają. Ostatnio nagrał teledysk dla Sławomira. – Zadzwonił i poprosił, żebym zrobił wideoklip do jego nowej piosenki „Baklawe”. Zgodziłem się. Musiałem stworzyć scenariusz i trochę pogłówkować, ponieważ w całym teledysku występuję sam. Reżyserowała go i montowała Kajra,
Jego miny, grymasy i niezdarne gagi znane są na wszystkich kontynentach, wielbicieli swojego przewracania oczami ma w dwustu krajach. Fani kochają go za Fasolę, Czarną Żmiję, tajnego agenta Johnny’ego Englisha, komisarza Maigreta i uzależnionego od czekolady księdza w filmie z 2023 roku Wonka. Na jego cześć nazwano asteroidę 19535, odkrytą w 1999 roku. Jest jednym z najbogatszych aktorów w Wielkiej Brytanii –
Nie przyjdzie, bo nie wiem nawet, gdzie zadzwonić. Tyle że w jego przypadku nie jest to nic wyjątkowego, a nawet pewna reguła. Na początku naszej znajomości miałem do niego tylko taki kontakt: 16 305 Monkinie. Dzwoniłem długo pod numer 16 305, dopóki nie okazało się, że jest to kod pocztowy jego domu na Suwalszczyźnie, dokąd
Świetnym pomysłem było zaproszenie do współpracy gdańskiego komika, kabareciarza i improwizatora Wojtka „Termosa” Tremiszewskiego. Popularny „Termos”, znany kiedyś z kabaretu Limo, a także z polsatowskiego serialu „Spadkobiercy” oraz licznych kreacji kabaretowych, nie tylko wprowadził twórcze ożywienie do łódzkiej trupy, lecz także był pomysłodawcą „Wyścigów i pościgów”. Tremiszewski ma niezwykłą umiejętność nawiązywania kontaktu z widzem. Pamiętam
Jesień nie musi być pełna nostalgii, melancholii i smutku. Polski listopad nie musi być miesiącem cierpienia i płaczących wierzb. Wystarczy obejrzeć komedię Petera Quiltera „Gra w randki” w rewelacyjnej obsadzie – z Aldoną Jankowską, Ewą Wencel, Pawłem Wawrzeckim i Marcinem Piętowskim – a już poprawi nam się humor, a wesoły nastrój powróci niczym Święty Mikołaj
To z racji tradycji (patron teatru Kazimierz Dejmek) teatr zaangażowany, który walczy o widza kpiną z polityków naginających świat do swoich wyobrażeń („Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna”), ostrą krytyką pułapek kapitalizmu („Śmierć komiwojażera”), analizą przemocy domowej w rodzinach pełnych alkoholu („Beze mnie jesteś nikim”) czy przedwojenną historią o nienormatywności płciowej („Dobrze urodzony młodzieniec”). W
Są tu knajpy i restauracje w różnych stylach. Jedne lepsze, inne gorsze, ale teatr jest tylko jeden i to on wzbogaca artystycznie tę kolorową część miasta. W łódzkim teatrze próbowano już różnych konwencji. Spektakle improwizowane kochają jasno określone stylistyki, choć w ferworze działań bywa, że nakreślone granice gatunkowe są, ku uciesze widowni, przekraczane. W ciągu
Jak to w sequelu, powtarzają się motywy znane z pierwotnej wersji, tylko że jest jeszcze zabawniej i jeszcze bardziej upiornie wesoło. Niby to zgrane grepsy, ale ciągle nas bawią. Jest więc makieta miasteczka, która przenosi nas do świata upiorów, jest zbuntowana nastolatka, która nie wierzy w duchy (Jenna Ortega) i jej matka (Winona Ryder), która