Co dawno nieżyjący rosyjski mistyk, kobieciarz, manipulator, doradca cara robi w dzisiejszej Warszawie? Mami ciało pedagogiczne. Ponownie chce być mistrzem duchowym dla wybranej grupy kobiet. Ale być może to rosyjski agent wysłany przez wiadomo kogo? A skąd się wziął? Z podziemi Pałacu Kultury i Nauki, gdzie spał w ukrytej krypcie. Popdemony (wszak o Rasputinie śpiewał
Tag: teatr
„Hotel ZNP. Rękopis znaleziony w popielniczce”. Recenzja Skiby
To z racji tradycji (patron teatru Kazimierz Dejmek) teatr zaangażowany, który walczy o widza kpiną z polityków naginających świat do swoich wyobrażeń („Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna”), ostrą krytyką pułapek kapitalizmu („Śmierć komiwojażera”), analizą przemocy domowej w rodzinach pełnych alkoholu („Beze mnie jesteś nikim”) czy przedwojenną historią o nienormatywności płciowej („Dobrze urodzony młodzieniec”). W
„Koniec czerwonego człowieka”. Recenzja Skiby
Wolność wymaga podejmowania trudnych decyzji, samodzielnego i krytycznego myślenia, a z tym po latach życia w tyranii mogą być problemy. W Rosji komunizm trwał prawie dwa razy dłużej niż w Polsce i wykształcił nowy typ człowieka homo sovieticus. Człowiek radziecki wierzy propagandzie, wychowany jest w kulcie potęgi i wyjątkowości własnego państwa i choćby głodował czy
Bunt w systemie. Muzyczne przestrzenie wolności 1945 – 89. Recenzja Skiby
Autorzy wystawy zaczynają swoją podróż od opowieści o katakumbach jazzowych w latach tuż po wojnie i w okresie stalinowskim, kiedy to słuchanie tej „amerykańskiej muzyki” było niemile widziane, a wraz z nasileniem się walki propagandowej i zmuszaniem artystów do prezentowania bardziej socjalistycznej postawy – całkowicie zakazane. Według kanonów socrealizmu jazz był oderwany od życia i
Horror improwizowany na zamknięcie sezonu. Wioska Artystyczna
Aktorzy zaprezentują bajkę „Wymyślankę”, „Kryminał improwizowany”, „Gangsterskie porachunki” oraz wspomniane finałowe „Wilkołaki”. Wszystkie spektakle są grane „pod wpływem chwili”, a więc nie mają ustalonego scenariusza, a o ich zawartości i przebiegu decyduje publiczność. Podczas „Wymyślanki” najmłodsi widzowie dodatkowo przebierają aktorów, a w trakcie przedstawienia mogą wejść na scenę, aby zagrać w stworzonej przez siebie historii.
Najpiękniejsze teatry świata. Od Buenos Aires po Barcelonę
Teatro Colón w Buenos Aires to jedna z najważniejszych scen operowych, na poziomie La Scali w Mediolanie, Opery Paryskiej, Opery Wiedeńskiej, Covent Garden w Londynie czy Metropolitan w Nowym Jorku. To zabytek łączący cechy włoskiego renesansu, niemieckiej solidności i francuskiego zdobnictwa. Ma garść włoskich odniesień: działalność w pierwszym budynku zainaugurowano Traviatą Verdiego, a w obecnym –
Muzyka, stand-up, Chopin i improwizacja. Półmetek artystycznego lata w Janowie
Tegoroczny sezon w największym centrum teatralnym Wybrzeża Rewalskiego rozpoczął się 5 lipca, a publiczność do tej pory mogła zobaczyć i usłyszeć np. Marię Niklińską, Grażynę Łobaszewską, Artura Barcisia, Marcina Januszkiewicza, Adama Nowaka i Maurycego Polaskiego. Przełom lipca i sierpnia to w Janowie głównie czas improwizatorów z Teatru Nowego w Łodzi. Do 3 sierpnia włącznie zapraszać
Debiuty i muzyczne powroty. Wioska Artystyczna Janowo
Artyści wystąpili wraz z zespołem Ajagore, notując rekordową frekwencję, huczne owacje i entuzjastyczne opinie widzów. – Wrażenia po koncercie? Znakomite! Grażyna Łobaszewska od wielu wielu lat jest na scenie, ale przez ostatnie osiem lat mieliśmy wrażenie, że było jej troszkę mało. Ma niebywałą energię, znakomity głos i jest w fantastycznej formie! – mówił po koncercie Piotr Rogósz, dziennikarz, muzyk i członek
Robert Gonera wrócił do życia publicznego. „Prasa mnie skasowała”
Można powiedzieć, że mieszka i w Warszawie, i we Wrocławiu. – Tak naprawdę to pół na pół. Taka sytuacja trwa już od 30 lat. Myślę, że to jednak Wrocław jest moim miejscem na ziemi – mówi aktor. Z Warszawą związany jest zawodowo. – Mam tam więcej pracy, ale też grupę przyjaciół. Do tego dochodzi Berlin, gdzie w serialu „Polizeiruf 110” gram nadkomisarza, szefa polsko-niemieckiego posterunku
Jadwiga Jankowska-Cieślak. Żyje według własnych zasad i jest jej z tym dobrze
Powrót do aktorstwa Aktorka Jadwiga Jankowska-Cieślak wcześniej twierdziła, że już nie wróci do zawodu, ponieważ zajmowanie się ogrodem i wnukami zaspokaja jej potrzeby emocjonalne. Jednak, jak się okazało, powrót do aktorstwa, choćby na krótko, był dla niej wybawieniem, gdyż stałe pozbawienie możliwości wykonywania zawodu byłoby dla niej bolesne. Mimo że czasami brakuje jej propozycji aktorskich,