– Jak smakuje miłość? – Jak ambrozja, czyli napój bogów. Po jego wypiciu unosisz się kilkanaście centymetrów nad ziemią. Czujesz jedność z drugą, ukochaną osobą. Fruwasz trochę w obłokach. Nie zawsze myślisz racjonalnie. Działasz nieco w takim miłym amoku i marzysz, aby to nie skończyło się nigdy. Ktoś, kto tego nie doświadczył choć przez chwilę,
– Jak się pan zainteresował rockiem? – Zaczęło się już na początku podstawówki, kiedy usłyszałem z singli, które koleżanka przywiozła z wakacji w Jugosławii, wczesne nagrania The Beatles. Ich muzyka była zupełnie inna niż ta, która wszędzie wtedy rozbrzmiewała. Piosenki Ireny Santor, Marii Koterbskiej czy Sławy Przybylskiej, uwielbiane przez pokolenie moich rodziców, nie trafiały wówczas
Artysta ten również w najlepszych dla muzyki rozrywkowej latach debiutował, a parę lat temu postanowił się pożegnać z koncertową publicznością. Zrobił to z pompą. W 2018 roku ruszyło tournée „Pożegnanie drogi z żółtej cegły”, nazwane od jednego z najpopularniejszych jego hitów, zarazem tytułowego z jego najsłynniejszego albumu („Goodbye Yellow Brick Road”). Trasa pobiła wszelkie rekordy pod względem przychodów. Do 18 czerwca br. przyniosła 910,4 mln dol.,
Twórcy tej wyjątkowej sztuki, będącej swego rodzaju połączeniem spektaklu teatralnego z recitalem fortepianowym, przenieśli publiczność w 90-minutową podróż do Paryża. Tytułowa Pani Pylińska (w tej roli Joanna Żółkowska), czyli pochodząca z Polski dowcipna, ekscentryczna i mądra nauczycielka muzyki, udzielała swojemu uczniowi (Kacper Kuszewski) niekonwencjonalnych rad dotyczących zarówno samej gry na fortepianie, jak również tych bardziej ogólnych – miłosnych i życiowych. Spektakle wystawione były w
Kiedy 15 lat temu aktor razem z gitarzystą Pawłem Derentowiczem zakładał zespół, od razu wiedział, że głupoty nie będą stanowić głównej tematyki ich piosenek. Początkowy skład bardzo się od siebie również w zakresie poglądów. W teledysku do piosenki „Pismo” z 2017 roku miała się pojawić scena, w której kościelny hierarcha odjeżdża drogim autem z bagażnikiem
Byli w Tauron Arenie fani KISS w T-shirtach z datami 1973 – 2000 oraz napisem „Farewell Tour” (Pożegnalna trasa). Zatem już nie pierwszy raz zespół twierdzi, że odchodzi. Inni rockmani też się żegnali, a wciąż koncertują. W latach 60. i 70. ubiegłego wieku mało który reprezentant tego gatunku widział się na scenie z gitarą elektryczną po trzydziestce. „Wolę umrzeć, niż śpiewać «Satisfaction», kiedy będę miał
A na czytanie podczas urlopu jest zawsze więcej czasu. Z czeluści domowej biblioteki wybrałem Dzikie orchidee Bogusława Kaczyńskiego wydane w roku 1983 i do dziś brylujące elegancją formy, atrakcyjnością tematyki i barwnością języka. W tych szkicach Boguś opowiada, czy Maria Callas w nocy po otwarciu Teatro Regio w Turynie płakała, o swojej znajomości z Rosettą Pampanini, Fiorenzą Cossotto,
Celem jest realizacja dzieł wielkich twórców naszego miasta (Zdzisław Szostak, Tomasz Kiesewetter, Julian Tuwim, Grażyna Bacewicz) i wielkich Polaków czasowo lub przypadkowo związanych z Łodzią (Ignacy Jan Paderewski, Henryk Czyż), utworów Fryderyka Chopina (komplet dzieł na fortepian i orkiestrę) oraz „polskiego Mozarta”, czyli Feliksa Janiewicza (komplet koncertów skrzypcowych). Całość ma zakończyć największe dzieło symfoniczne wszech czasów – IX Symfonia d-moll op. 125 Beethovena ze słynną „Odą do radości”.
Sam Gainsbourg zaczynał przygodę ze sztuką jako malarz. Uczył się w akademii Montmartre Fernanda Légera, lecz porzucił malarstwo, niszcząc swoje obrazy, uznając, że być malarzem to jak Francis Bacon albo żadnym. Próbował zostać pisarzem, poetą, tekściarzem, kompozytorem, fotografem, aktorem, reżyserem. Śpiewać zaczął późno, po trzydziestce – jazz, jive, rock, funk, charleston, rytmy kubańskie, angielski pop,
Historia warszawskiego Teatru Roma już sama w sobie nadaje się na scenariusz. Może kiedyś ktoś pokusi się o spisanie takiej opowieści. W budynku, gdzie dziś rozgościła się sztuka, w przeszłości działał wodewil, a nawet dom rozpusty. Jeszcze wcześniej, zanim w tym miejscu w 1936 roku stanął dom, była tam nekropolia, tak zwany Cmentarz Świętokrzyski. Chowano