W międzyczasie za kulisami, w garderobach i bufetach, chłonęła magię teatru, która wystarczyła jej na całe długie życie. Bardzo szybko osiągnęła wysoką pozycję w kabarecie gerls, jako że miała wzrost, urodę, wdzięk, dowcip i instynkt artystyczny. Nazywano ją nawet generałem gerls, bo najwyżej podnosiła nogę. Po wojnie znalazła się w Łodzi, najpierw z Teatrem Syrena, a
Tag: film
Izabela Dąbrowska i jej rola w filmie „Tonia”
Aktorka zapytana o to, dlaczego zgodziła się wziąć udział w filmie „Tonia”, odpowiedziała: Przeczytałam scenariusz i bardzo spodobały mi się dialogi. Jestem dość uważna na słowa i jeśli coś mnie rozbawi czy wzruszy – to wiem, że warto się nad tym pochylić. Poza tym ucieszyłam się, że będę miała szansę poznać reżysera Marcina Bortkiewicza i Małgorzatę Zajączkowską – aktorkę, którą widziałam już w
Krzysztof Skiba poleca: „Dusiciel z Bostonu”
W trakcie prowadzonego dochodzenia zwykle wyprzedza policję swym bystrym tokiem rozumowania i jest o wiele bardziej spostrzegawcza niż zawodowi śledczy. Kryminały z panną Marple stały się hitami i wielokrotnie przenoszono je na ekran. Jane Marple to postać literacka, natomiast dziennikarka Loretta McLaughlin to zapomniana bohaterka, która rozwikłała sprawę seryjnego mordercy z Bostonu. W latach 1962 – 1964 w Bostonie grasował morderca kobiet. Wykorzystywał
Gainsbourg w Pompidou. Niepowtarzalna wystawa
Sam Gainsbourg zaczynał przygodę ze sztuką jako malarz. Uczył się w akademii Montmartre Fernanda Légera, lecz porzucił malarstwo, niszcząc swoje obrazy, uznając, że być malarzem to jak Francis Bacon albo żadnym. Próbował zostać pisarzem, poetą, tekściarzem, kompozytorem, fotografem, aktorem, reżyserem. Śpiewać zaczął późno, po trzydziestce – jazz, jive, rock, funk, charleston, rytmy kubańskie, angielski pop,
O humanistycznych aspektach muzyki. „Człowiek, miłość i muzyka” Constantina Florosa
Jedni wolą muzykę rytmiczną, inni preferują wciąż utwory melodyjne, a nawet sentymentalne. Mamy do wyboru pop i rock, soul i rap, jazz, klasykę i muzykę taneczną. Dziś chyba nikt już nie wstydzi się swoich gustów, nawet jeśli sąsiad zza ściany ma o nich jak najgorsze zdanie. Wszystko zależy od nastroju A właściwie jaką muzykę lubimy
Keanu Reeves. Historia najmilszego faceta w Hollywood
Jedyny taki Keanu Reeves (58 l.) – bo o nim tu mowa – ma rzesz fanów na całym świecie. Uwielbiają go nie tylko za role filmowych superbohaterów, ale i za to, jakim jest człowiekiem. Skromnym, uśmiechniętym, życzliwym. W sieci można znaleźć niejedno amatorskie nagranie, na którym widać, jak ustępuje kobiecie miejsca w metrze lub pomaga
Krzysztof Skiba poleca spektakl „Złap mnie, jeśli potrafisz”
Oszust w stylu retro W kinach i na deskach teatrów oglądamy zatem seryjnie historie o czarnych charakterach. Najnowsza premiera w Teatrze Muzycznym w Łodzi także oparta jest na przezabawnej karierze pewnego młodego oszusta, który grasował w Ameryce w latach 60.
Prezydent z bajki. Polska wersja ukraińskiego serialu.
Ignaś, gości masz! Trzynasty dzień bliżej nieokreślonego miesiąca zaczął się dla Ignacego Koniecznego zgodnie z przesądem – pechowo. Rozwiedziony nauczyciel historii, mieszkający z rodzicami, siostrą i nastoletnią córką siostry, zaspał. A tu koszula nieuprasowana, łazienka zajęta i żaden członek rodziny nie zamierza belfrowi pomóc. Mama odmawia wierszem: – O nie, kochany, ja ci będę prasować
Skrót wydarzeń ze świata kultury
Stuhrów dwóch Już dwudziesty piąty raz wręczono statuetki – tym razem w osiemnastu kategoriach. Polska Akademia Filmowa do prowadzenia gali zaprosiła Macieja Stuhra (47 l.). Aktor ceniony jest za swoje poczucie humoru – i tym razem też je udowodnił, nie oszczędzając nikogo. Dostało się nawet jego własnemu ojcu, który właśnie usłyszał wyrok za prowadzenie samochodu
Złoty Niedźwiedź dla Spielberga. Nagroda za całokształt twórczości
Podczas konferencji prasowej mającej miejsce przed samą uroczystością reżyser określił przyznanie mu Honorowego Złotego Niedźwiedzia jako szczególny dla niego zaszczyt. Swoje filmy przyrównał do dzieci, zaznaczając przy tym, że nie ma takiego, który lubiłby najbardziej. O swojej pracy powiedział, że nigdy nie traktował jej jako terapii, choć oczywiście traumy, które dotykają artystów za czasów ich