Wydała 12. longplay, jeśli nie liczyć czterech albumów nagranych przez nią na nowo pod szyldem innej wytwórni. Płyta nosi tytuł „The Life of a Showgirl” („Życie artystki estradowej”) i jeszcze zanim trafiła do sklepów, zajęła pierwsze miejsce w liczbie przedpremierowych zamówień do odsłuchu, które melomani składają na portalu Spotify. Kiedy już longplay oficjalnie zadebiutował, a
Zaufała bratankowi i poprosiła, by sprzedał jej mieszkanie i kupił w jej imieniu inne, w mniej hałaśliwej okolicy Warszawy. Bratanek mieszkanie sprzedał, jednak nie tylko nie kupił innego, ale nie oddał jej ani grosza. Podczas transakcji mieszkała u niego. Kiedy sprzedał jej mieszkanie za ponad pół miliona złotych, ciotka zaczęła mu przeszkadzać. W pewnym momencie
Niedawno wróciła z Korsyki, gdzie naładowała serce. – Cudowny pobyt, mnóstwo doznań, edukacja o nowym miejscu, o kulturze. I przyroda, która zachwyca! Był to wyjazd wakacyjny, ale w istocie muzyczny. – Cały czas coś się działo. Ciekawe rozmowy, sporo spacerów, a właściwie wspinaczek po kamiennych ścieżkach albo schodach, no i wspólne śpiewanie. Korsykanie czują się odrębnym narodem, chyba dlatego mają takie poruszające pieśni.
„Wiele wątków w rozmowach Jadwiga Jankowska-Cieślak poświęciła swojemu chorującemu mężowi, który był miłością jej życia. – Kiedy została postawiona diagnoza, wiedzieliśmy, że mąż ma przed sobą rok, góra półtora. Piotr robił wszystko, żeby odsunąć moment odejścia, ale nie udało się. Rak to straszna, okrutna choroba. Odbiera człowiekowi absolutnie wszystko. Sprawność fizyczną i intelektualną, a ja mogłam być tylko świadkiem tej degradacji. Przyglądałam się, jak najbliższy mi człowiek znika
Wykorzystanie najnowocześniejszej technologii pozwala widzowi przenieść się w lata 30. XX wieku w miejsca, gdzie ona żyła i tworzyła. Sztuka jako ulga Artystka ta (prawdziwe nazwisko Magdalena Carmen Frieda Kahlo y Calderón) jako dziecko chorowała na polio, a gdy była nastolatką, została ciężko ranna w wypadku komunikacyjnym. Mimo kilkudziesięciu operacji, jakie przeszła, nigdy nie odzyskała pełnej sprawności. Ulgę w cierpieniu i unieruchomieniu w łóżku przynosiło
Od wielu lat mieszka znowu w Polsce. Teraz w Warszawie. Uśmiechnięta, pogodna, pełna sił witalnych. Ostatnio bardziej zabiegana, bo wydała książkę i ma spotkania autorskie. – Pomagam w promocji mojej autobiografii. Jest na rynku od listopada. Jeżdżę po Polsce, spotykam się z ludźmi. Wiele miast mam już za sobą, kolejne czekają. Jest duże zainteresowanie. Sprzedano cały nakład i teraz go wznawiają.
Podobały się nie tylko śpiewane przez nią piosenki, ale też opowiadane między nimi anegdoty i ciekawostki związane z jej życiem. Lauper zadebiutowała na scenie w grupie Blue Angel, w której śpiewała w latach 1980 – 1982. Jako solistka zadebiutowała longplayem „She’s So Unusual” (1983), który znalazł się wysoko na listach bestsellerów. Zawierał m.in. nagrania „Girls Just Want to
Już na wstępie pytam, dlaczego przy jej imieniu i nazwisku zawsze pojawia się rzeczownik Pralinka? Skąd ta ksywka? – Po prostu. Kiedyś miałam przezwisko Laleczka Czaki. Pomimo że jestem miłą osobą, byłam bardzo ostra. Ale nadszedł taki moment, że zaczęłam łagodnieć. I sama sobie zmieniłam wtedy pseudo na Pralinka, bo taka jestem. A to kojarzy się ze słodkością i z różnymi nadzieniami.
Kiedy kilka lat wstecz poznałem kompozytorkę muzyki współczesnej o mocno feministycznych przekonaniach, zaznaczyła od razu, że jest kompozytorem. Co oznaczało: kompozytorem pełnowymiarowym i pełnoprawnym, pełną gębą, a nie należącym tylko do ograniczonej płcią podgrupy. Żadnego z jej utworów nie udało mi się wysłuchać do końca, a niektórych nawet zacząć, tak dalece była to atonalna muzyka.
Przez długi czas nie chciała się zgodzić na spotkanie. – W moim życiu zdarzyły się cuda – mówiła. – A ludzie w cuda nie wierzą. Więc nie mam o czym opowiadać. Jednak te cuda, jak twierdzi, zmieniły ją całkowicie. Od dziecka mieszka w Gdyni, na Kamiennej Górze. W rodzinnej kamienicy. Muzyka, śpiewanie były jej wielką miłością. Estrada też. – Kochałam