Salon, do którego właściciel willi Andrzej Zieliński zaprosił inspektora Neraka, prezentował się wspaniale. Zabytkowe meble, obrazy oprawione w pozłacane ramy oraz kosztowny dywan zaścielający podłogę tworzyły atmosferę przepychu. Kiedy inspektor usiadł w wygodnym, obitym skórą fotelu, gospodarz oznajmił: – Korzystając z naszej długoletniej znajomości, proszę pana o pomoc w bardzo delikatnej dla mnie sprawie. Otóż
– Brak tego kosztownego, wysadzanego brylantami diademu zauważyłem, kiedy wróciłem do domu z Paryża, z podróży służbowej – informował inspektora Neraka Andrzej Wiśniewski. – Klejnot ten, według zapewnień przyjaciela, od którego go kupiłem, należał do wielkiej księżnej Marii Pawłowny Romanowej, ciotki ostatniego cara Rosji Mikołaja II. Dama ta słynęła z tego, że kupowała niezliczone naszyjniki, broszki, diademy i kolczyki oraz naszyjniki u Cartiera i Fabergé. O kradzież
Jednopiętrowy dom otoczony ogrodem stał na końcu ulicy podmiejskiego osiedla domków jednorodzinnych. Kiedy inspektor Nerak zaparkował, przywitało go ujadanie psa. Po chwili drzwi domu otworzył mężczyzna w średnim wieku i zaprosił inspektora do środka. W gabinecie, którego ściany ozdabiały obrazy współczesnych malarzy, gospodarz wskazał Nerakowi fotel, poprosił, aby usiadł, a sam poszedł do kuchni przygotować kawę. Kiedy wrócił, postawił na stoliku dwie filiżanki z aromatycznym napojem i zapytał:
Zwłoki Fabiana Kozłowskiego znalazła Alena Zielińska – jego przyjaciółka, z którą mieszkał od ponad roku. Zamordowany leżał w kuchni, a w jego piersi tkwił nóż. Przerażona tym odkryciem kobieta natychmiast zadzwoniła pod numer alarmowy 112. Kilkadziesiąt minut później na miejscu przestępstwa zjawiła się ekipa z wydziału kryminalnego oraz inspektor Nerak i sierżant Wrzosek. Kiedy policjanci weszli do mieszkania, przywitała ich Alena Zielińska i poinformowała: – Zamordowanym jest
Inspektor Nerak oraz sierżant Wrzosek siedzieli nad dokumentami, kiedy do pokoju wszedł kolega z wydziału: – Słyszeliście najnowszy dowcip o zajączku? Otóż siedzi zając nad jeziorem i coś wyciska z policzka, przeglądając się w tafli wody. Przechodzący obok lis pyta: „Wągry, zajączku?”. „Nie, śrut” – odpowiada zając. Śmiech trójki policjantów przerwał dzwonek telefonu stojącego na biurku. Kiedy Nerak podniósł słuchawkę, usłyszał: „Panie inspektorze, przy ulicy Krzemiennej zamordowano
Siedząca naprzeciwko inspektora Neraka kobieta, nerwowo zaciągając się papierosem, opowiadała o wydarzeniu: – Było już kilka minut po szesnastej. W firmie oprócz mnie, dwóch kolegów – Jurka i Jacka – oraz ochroniarza nie było już nikogo. Skończyłam pisać sprawozdanie i postanowiłam pokazać je Jurkowi, koledze pracującemu na pierwszym piętrze. Kiedy weszłam do jego pokoju, zobaczyłam, że leży na podłodze, nie dając oznak życia. Przerażona wezwałam pracownika ochrony,
Inspektor Nerak kończył akurat czytać akta sprawy, którą ostatnio prowadził, kiedy zadzwonił telefon stojący na jego biurku. Policjant podniósł słuchawkę i usłyszał: – Panie inspektorze, w galerii przy ulicy Traugutta było włamanie. Proszę zająć się tą sprawą. Kilkadziesiąt minut później Nerak wysiadł z samochodu i szybkim krokiem ruszył w kierunku drzwi wejściowych do galerii. Na progu przywitali go dwaj pracownicy ochrony i zaprosili do swojego pokoju.
Inspektor Nerak kończył akurat pisać raport, kiedy na biurku zadzwonił telefon. W słuchawce usłyszał głos przełożonego. „Panie inspektorze, przed chwilą odebraliśmy zgłoszenie, że w mieszkaniu przy ulicy Akacjowej 13 popełniono morderstwo. Proszę tam pojechać. Ekipa dochodzeniowo-śledcza oraz sierżant Wrzosek są już na miejscu”. Kilka minut później Nerak zaparkował przed czteropiętrową kamienicą. Gdy podszedł do bramy wejściowej, przywitał go sierżant Wrzosek i przedstawił stojącego obok niego mężczyznę, Adama Kowalskiego,
Zbliżała się godzina dziesiąta. Inspektor Nerak i sierżant Wrzosek wysiedli z samochodu i ruszyli w kierunku piętrowej willi. Drzwi otworzył młody mężczyzna i zaprosił policjantów do środka. – Do wujka przyszedłem godzinę temu, żeby oddać pożyczone miesiąc temu pieniądze – informował Piotr Nowak. – Kiedy po naciśnięciu dzwonka przy drzwiach wejściowych nikt mi nie otwierał,