Jednym z największych wyzwań w pracach nad lekarstwem na HIV jest zdolność wirusa do pozostawania w stanie uśpienia w określonych białych krwinkach. Tworzy to tzw. rezerwuar wirusa, który może zostać reaktywowany i jest odporny zarówno na działanie układu odpornościowego, jak i na dostępne leki. Naukowcy z Instytutu Zakażeń i Odporności im. Petera Doherty’ego w Melbourne
Jednym z problemów są odmrożenia, które najczęściej dotyczą palców rąk i stóp, policzków, brody, nosa i uszu. Sprzyjają temu nie tylko temperatura poniżej 0 st. C, ale także wiatr i wilgoć, które przyspieszają wychładzanie. Do odmrożeń dochodzi szybciej, gdy jesteśmy głodni, zmęczeni lub odwodnieni, przebywamy na dużej wysokości, chorujemy na cukrzycę. Szybciej tracą ciepło dzieci i osoby w podeszłym wieku. – Pod wpływem zimna naczynia krwionośne obkurczają się,
Problemem zajęli się naukowcy, którzy ustalili, że zimne powietrze uszkadza odpowiedź immunologiczną w nosie. Jak wynika z ubiegłorocznego badania, którego wyniki niedawno opublikowano, obniżenie temperatury wewnątrz nosa o 5 st. Celsjusza zabija prawie 50 proc. z miliardów przydatnych drobnoustrojów w nozdrzach, których zadaniem jest zwalczanie patogenów. Gorsza odporność – Zimne powietrze wiąże się ze zwiększoną infekcją wirusową, ponieważ przez niewielki spadek temperatury zasadniczo tracimy połowę swej odporności – stwierdził
Chłodniejsze miesiące roku sprzyjają pogorszeniu samopoczucia, co wiąże się z krótszym dniem i ograniczoną możliwością ekspozycji na słońcu. Niestety duża część społeczeństwa w zimowych miesiącach wychodzi do pracy, gdy jest jeszcze ciemno, i wraca, gdy również jest już ciemno. Taki brak możliwości korzystania z naturalnego światła wpływa nie tylko na nasz humor, ale także na