Murcja posiada znaczący sektor petrochemiczny i energetyczny, ale to jeden z największych producentów ryżu, owoców, warzyw i kwiatów w Europie. Producent wina i region z dynamicznym przemysłem turystycznym. Archeol ogowie znaleźli na terenie Murcji (Torre-Pacheco) liczne szczątki ludzkie, neandertalskie, pochodzące sprzed 35 tys. lat. Ale z Murcji pochodzą też kopalne szczątki Homo heidelbergensis sprzed miliona lat, co potwierdza teorię rozwoju życia człowieka na życiodajnych wybrzeżach morza.
Nazwę wspólnoty jedni wiążą z rzymską Wenus, boginią mirtu porastającego brzegi rzeki Seguro, inni odnoszą nazwę do języka iberyjskiego, w którym murzia znaczy woda, która nawilża. Dla przeciętnego Europejczyka Murcja to głównie Ciepłe Wybrzeże, Costa Cálida, 179-kilometrowy pas wybrzeża z długimi białymi plażami, zatoczkami i klifami. Na Costa Cálida mieszczą się najpopularniejsze hiszpańskie kurorty. Potencjał turystyczny Costa Cálida obejmuje także miasta historyczne, jak Caravaca de la Cruz, Cartagena, Lorca i stołeczna Murcja.
Dialekt murski, jakim posługują się mieszkańcy Murcji, jest odmianą kastylijskiego i ma swe początki w XIII stuleciu, kiedy zaczęły się mieszać ze sobą warianty hiszpańskie, łacińskie i arabskie. W XIX wieku dialektu murckiego zaczęli używać miejscowi literaci, tworząc utwory poetyckie i dramatyczne. Językoznawcy z Uniwersytetu w Murcji potwierdzili, że to właśnie język kolokwialny stał się elementem najsilniej utożsamianym z regionalną odrębnością.
Kiedy w roku 1982 ustanowiono wspólnotę autonomiczną, samorządowcy murccy uznali, że poza herbem i flagą wspólnota powinna mieć też hymn zatwierdzony przez prawodawcę. Ale nie przyjęto żadnej pieśni! Murckie media (portal cadenaser.com) w 2022 roku zadawały pytanie: „Dlaczego region Murcja nie ma hymnu? Chociaż statut autonomii tak stanowi, 40 lat później nadal nie mamy nic oficjalnego do śpiewania?”. A przecież do medialnego obiegu trafiały propozycje, także w wyniku przeprowadzonych konkursów, choć żadna z nich się nie przyjęła.
Niemniej mieszkańcy regionu nie mają poczucia, by byli pozbawieni wokalnego symbolu swego patriotyzmu. Wdrożono projekt badawczy pn. „Kształcenie tożsamości regionalnej w naukach społecznych opartych na dziedzictwie niematerialnym. Zastosowania dydaktyczne w obowiązkowym szkolnictwie średnim” opracowany przez badaczy z Uniwersytetu w Murcji i współpracowników z innych hiszpańskich uniwersytetów. Celem była oferta dla nauczycieli szkół średnich w Murcji, której kluczowym elementem było dziedzictwo kulturowe regionu, zwłaszcza dziedzictwo niematerialne, jak muzyka, opowieści ustne, rzemiosło, cykle świąteczne, popularne zwyczaje. Zawarto w nim istotne informacje na temat hymnu wspólnoty: „Symbolami identyfikującymi naszą ziemię są Hymn oraz Pieśń Murcji.
Ich muzyka towarzyszy oficjalnym i uroczystym wydarzeniom odbywającym się w ratuszu Murcji. Hymn Murcji jest dziełem poety i dziennikarza Pedro Jara Carrillo (1876 – 1927), autora utworów inspirowanych miłością do regionu, z muzyką Emilia Ramíreza (1878 – 1956). Hymn prawykonano w 1922 roku. Ten sam poeta skomponował także Hymn do Matki Boskiej z Fuensanta z okazji jej koronacji (Najświętsza Panienka Dziewica występuje też w tekście Hymnu Murcji). Z kolei El Canto a Murcia, zaczerpnięty z zarzueli La Parranda, skomponował maestro Francisco Alonso, a premiera utworu odbyła się w 1928 roku. Ma także cechy hymnu regionalnego”. Z tej oferty wybrać zatem warto hymn Murcji jako spełniający warunki symboliczne i historyczne.
Himno a Murcia
!Murcia!, la Patria bella
de la Huerta sultana;
novia rica y lozana
siempre llena de azahar.
De tu cielo esplendente
el dosel se despliega,
desde el mar a la vega,
desde la vega al mar.
Reina de la matronas,
demuestras la hidalguí
de tu blasón,
pues llevas en tu escudo
entre siete coronas un corazón.
Hymn Murcji
Murcjo! Ojczyzno piękna
sułtańskiego Sadu;
młoda panno bogata i pełna powabu,
zawsze w kwiatach pomarańczy.
Z twego nieba wspaniałego
baldachim się ścieli,
od morza do żyznych ziem,
od ziem żyznych do morza.
Królowo dostojnych niewiast,
demonstrujesz szlacheckość
twojego herbu,
gdy nosisz na tarczy
pomiędzy siedmioma koronam
serce.
Z twej chrześcijańskiej wieży,
która kąpie swój krzyż ze złota
w blasku poranka,
słońce wygląda jak mauretański król
schlebiający sułtance.
A około ścieżyny kwiecistości,
która wije się, tkając lato,
szemrając o swoich miłościach
leniwie przepływa rzeka.
Kolebko kwitnąca słońca,
klejnocie hiszpańskiej ziemi.
Kraino urodzaju, edeński skarbie,
między twymi zielonymi polami kukurydzy
wibruje niczym złota harfa
płaszcz łanów pszenicy.
Twe drzewa pomarańczowe okadzają
zapachem wonnego kwiecia
Panienkę Dziewicę,
która ma w górach swój ołtarz.
Gwarna hulanko,
nieodmiennie przepojona radością;
nostalgiczna melodio zaranna,
co wybrzmiewa wyzwaniem
zazdrosnego młodzieńca.
Słuchając harmonii,
jaką twoja gitara rozsiewa,
całe moje życie
w cieniu przebywałbym
twej wieży bezpiecznej.
Tej imponującej wieży,
która do niebios się wychyla
i na odurzającym gobelinie
śpi jak gołąb.
Murcjo, klejnocie bogatej hiszpańskiej ziemi,
wyśniony raju, kolebko słońca.
Murcjo! Ojczyzno piękna
sułtańskiego Sadu,
młoda panno bogata i pełna powabu,
zawsze w kwiatach pomarańczy.
Bogaty skarbie, piękna stolico,
sanktuarium Najświętszego Poczęcia.
(tłum. Agnieszka Nowak-Samengo)
