Pan młody nie stanął przy ołtarzu, przynajmniej w sensie fizycznym, bo duchem był jak najbardziej obecny, również na weselu. Na weselu tradycyjnym – przyjęcie w restauracji i trzy dni zabawy na poprawinach. Po zawarciu związku z Chrystusem Paulina żyje tak samo, jak w stanie panieńskim. – Mieszkam z rodzicami, bratem, bratową i czwórką ich dzieci. Kilka
To kontynuacja trendu, który obserwujemy w polskim Kościele od kilku lat. Rektor Seminarium Duchownego w Poznaniu, ks. dr Jan Frąckowiak, nie pozostawia złudzeń. Czas, w którym przez drzwi seminarium przechodziły tłumy chętnych do życia duchownego, już się skończył. To sutanna przestaje być już schronieniem? (borza) Nareszcie widać owoce niestrudzonej pracy arcybiskupa Jędraszewskiego. Brawo! (ale, ale) _ To
Kościół nie chce patrzeć na siebie krytycznie Przeprowadzona rozmowa dotyczyła potrzeby, by Kościół po ośmiu latach rządów PiS dokonał rachunku sumienia. Profesor zauważa, że pomimo oczywistej potrzeby refleksji, przywództwo Kościoła w Polsce nie wykazuje gotowości do krytycznego spojrzenia na swoje działania, podtrzymując związki z partią rządzącą. Wskazuje na zaangażowanie Episkopatu po stronie surowego wyroku Trybunału
Chociaż film jest wyświetlany w różnych krajach, to przedstawione zdarzenia mają szczególny wydźwięk w Italii, biorąc pod uwagę, że Egzorcysta papieża to historia prawdziwego księdza, głównego egzorcysty Watykanu, który w ciągu swojego życia odprawił i udokumentował około 100 tysięcy egzorcyzmów. Scenariusz osnuto wokół przypadku opętania młodego mężczyzny. Egzorcysta nie tylko będzie musiał się z nim
Poadorujmy chwilę, jak to w kościele, to cudne papieskie sformułowanie: „seksualność w pieluchach”, które najcelniej charakteryzuje sytuację w instytucji, która życie seksualne sprowadza do reprodukcji, czyli właśnie pieluch i wypełniania ich dziećmi. Od razu – oprócz dzieci – rodzi się pytanie: jeśli coś po dwóch tysiącach lat, jakie ma chrześcijaństwo, nie wyrosło z pieluch, to
Pomnik papieża rozpadł się na dwie części, obie potłuczone i niemające z samym Wojtyłą wiele – a nawet nic – wspólnego. Części te są nierówne i obie równie straszą, a co gorsza, nie można ich – jak wszystkiego z nim związanego – tknąć, bo straszą już tak w nimbie świętości.
– Wielkanoc to najważniejsze święto chrześcijaństwa. Bez wiary w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa nie byłoby religii, którą wyznają dwa miliardy ludzi, a dla półtora miliarda muzułmanów Chrystus jest prorokiem (co prawda nie tak ważnym jak Mahomet). W PRL-u jego istnienie jako postaci historycznej w ogóle podawano w wątpliwość. Teraz najwięcej sporów dotyczy tego, czy był Bogiem.