Nie każdemu się to jednak podoba. Podczas turnieju Euro 2016 zaprotestowali działacze „antyrasistowscy”, wskazując, że tekst piosenki odnosi się też do terenów pozostających poza obecnymi granicami kraju. Szef Chorwackiego Związku Piłki Nożnej, król strzelców mundialu 1998, legendarny Davor Šuker, uciął temat krótko – póki on jest prezesem, Lijepa li si będzie śpiewane na stadionach i koniec.
Taka polityczna podróż zaczyna się w Luksemburgu, w sennym, ale pełnym europejskiego ducha Schengen, którego sława sięga roku 1985, gdy stało się sugestywną scenerią układu umożliwiającego zniesienie kontroli granicznych i swobodny przepływ osób. Na szlaku są też najbardziej udekorowane odznaczeniami miasto świata – Verdun, a także Rapallo i Dayton.
Ceny żywności w ciągu ostatnich trzech lat wzrosły o niemal jedną trzecią, a chleba nawet o połowę. Ludzi szczególnie oburza fakt, że niektóre produkty są droższe niż np. w Niemczech czy Bułgarii. Marko Knezević, monter z Zagrzebia, powiedział zirytowany: „Bojkotowałem sklepy i nadal będę to robił. Niech to stanie się sygnałem dla władz. Wstrzymaliśmy produkcję, za to publiczna administracja kwitnie”. W
Dziś Belgrad pozostaje nieco na uboczu turystycznych szlaków. Być może wpływ na to ma rola Serbii w niedawnej (1992 – 1995) wojnie w Jugosławii? A może na turystów negatywnie wpływają stosunek Serbów do Rosji Putina oraz ostatni, spektakularny „flirt” Belgradu z Pekinem? W podkreślaniu tradycyjnej przyjaźni serbsko-rosyjskiej powinniśmy wykazywać nieco powściągliwości. Stolica wielu wymiarów Burzliwa historia Serbii zostawiła trwały ślad w różnorodnej architekturze Belgradu.
Według Dodika przyjęcie przez ONZ rezolucji dotyczącej ludobójstwa w Srebrenicy będzie oznaczać koniec istnienia Bośni i Hercegowiny. Zgromadzenie Ogólne ONZ rozpocznie prace nad tym dokumentem w czwartek. W tym samym dniu rząd Republiki Serbskiej, autonomicznej części Bośni i Hercegowiny, zorganizuje w Srebrenicy wyjazdowe posiedzenie. Podczas tych obrad gabinet Dodika planuje opracować „pokojowe rozwiązanie dla Bośni
Przyjechaliśmy tu na początku września, w ciekawym okresie oczekiwania na koniec sezonu. W Dalmacji to czas metamorfozy, moment przejścia z tłocznej krainy wakacyjnej beztroski w wyludnioną, senną codzienność. Na wyspie – jak w soczewce – widać to jeszcze wyraźniej. Ostatni odwiedzający biorą udział w Paskim Miesiącu Soli, lokalnym święcie celebrującym sześć wieków działania lokalnej saliny.