W jakiej sprawie darli gęby, obsobaczali się nawzajem. Męczyło go to okropnie, bo chciał wiedzieć, o co tym pieniaczom chodziło. Skąd nagle pojawiło się u nich zainteresowanie PKP – konkretnie LOKOMOTYWAMI! Czemu o nich ciągle gadali? Pytaniom szwagra nie było końca. Zasypywał mnie nimi i nie dopuszczał do głosu! W końcu zmęczył się, dostał zadyszki i zamilkł! Żeby
I podał z pamięci właściwe rozwiązanie. Wietrząc jakiś podstęp, sam podałem dwie już tylko czterocyfrowe liczby do pomnożenia. Koleżeństwo jeszcze nie zdążyło zapisać, a ten facet podał „z głowy” rozwiązanie. Wszystkich nas zatkało. To był Wiktor Osiatyński, dziennikarz warszawskiej „Kultury”. Przyszły profesor, konstytucjonalista, prawnik, wykładowca m.in. w University of Chicago Law School i Central European
Ktoś powinien zajmować się tym zawodowo. Na razie trzeba sobie radzić po amatorsku. Szafy wyjeżdżają na środek salonu, bo tylko tam jest wolne miejsce. Fotele z ławą ściśnięte tak, że można zapraszać tylko chudych gości.
Spokojnie przemieszczam się pomiędzy regałami. Obowiązkowo ściągam z półek produkty precyzyjnie wypisane poprzedniego wieczoru na liście, a dodatkowo te, które wpadają mi w oczy i przemawiają do serca. W końcu ze sklepowym pojazdem toczę się do kasy. Długa kolejka. Ale coś za coś – niższe ceny niż w osiedlowym sklepie, ale za to czynna tylko
Walentynki po byku! Mieszkańcy Ciężkowic (woj. małopolskie) w walentynki, zamiast z samego rana pędzić po kwiaty i czekoladki dla swoich ukochanych, pozamykali się ze strachu w domach. Wszystko przez niebezpiecznego rogacza, który groźnie spacerował po miasteczku, siejąc postrach. Rzecz jasna, nie chodzi tu o kogoś, komu ktoś przyprawił rogi, lecz o kilkusetkilogramowego byka, który „wymknął”
Edward Gierek – silna dłoń W ubiegłym tygodniu byłem na Śląsku. Odwiedziłem wielu znajomych, byłem na terenie dawnej kopalni „Szombierki”, którą zlikwidowano w 1966 r. Podobny los spotkał dalszych 50, ale ludzie pozostali. I gdyby dziś odbyły się u nas najbliższe wybory, murowanym kandydatem byłby… Edward Gierek. On nie żyje już dawno, ale trwa jego
Po co mam tachać torby w ręku? Dość osobistych wypraw do sklepu! Jak się stoi obok półek, to człowiek wrzuca do koszyka wszystko jak leci i zawsze nakupi za dużo. Zapisałam się na „widzenie” z młodszym pokoleniem w celu pobrania lekcji traktujących o tym, jak być klientem w sieci. Potomstwo dziwiło się, że robię notatki,