Pasożyt zmuszający do ryzyka
Toxoplasma gondii jest powszechnym pasożytem, szczególnie znanym właścicielom kotów. Choć może rozmnażać się tylko w organizmach kotowatych, zaraża także inne ciepłokrwiste zwierzęta, w tym ludzi, u których może wywoływać toksoplazmozę. Pasożyt ten ma zdolność wpływania na zachowanie swoich nosicieli, powodując w wielu przypadkach podejmowanie przez zainfekowane zwierzęta ryzykownych zachowań.
U gryzoni, takich jak myszy i szczury, zainfekowane osobniki aktywnie szukają miejsc, w których mogą wyczuć zapach kociego moczu. Natomiast u szympansów i hien zainfekowane zwierzęta częściej stają się ofiarami lampartów czy lwów. Wpływ tego pasożyta na zachowanie innych zwierząt niż gryzonie nie był jednak dotąd dokładnie zbadany.
Infekcja zwiększa szansę przywództwa
Najnowsze badania przeprowadzone na wilkach w Parku Narodowym Yellowstone wykazały, że Toxoplasma gondii może mieć ogromny wpływ także na te drapieżniki. Zainfekowane wilki częściej stają się przewodnikami stada niż te, które nie są zarażone. Jest to o tyle istotne, że wilki te zamieszkują tereny, na których polują również pumy, nosiciele pasożyta.
Badacze zauważyli, że zarażone wilki częściej opuszczają swoje watahy, by udać się na nowe terytoria. Jednak te, które pozostają w swoich grupach, często zajmują dominującą pozycję. Przypuszczalnie pasożyt zwiększa produkcję testosteronu, co z kolei zwiększa agresję wilków i ułatwia im uzyskanie dominującej pozycji w grupie.
Dla pasożyta jest to korzystne, ponieważ przewodnik stada jest odpowiedzialny za kluczowe decyzje podejmowane przez całą grupę, takie jak miejsca przemieszczania się czy ofiary polowania. Jeśli przewodnik stada jest zarażony, może to wpłynąć na zachowanie całej watahy i zwiększyć ryzyko zakażenia pasożytem.
Ogółem, wyniki tych badań wskazują, że Toxoplasma gondii jest w stanie istotnie zmieniać dynamikę i funkcjonowanie ekosystemów, a wilki są dla niego wygodnymi środkami transportu.