To było ledwie kilka minut. Podjechałem na parking przed żółtym dołem wielkim na kilkaset metrów i uruchomiłem aparat. 11 zdjęć wystarczyło, by pokazać czytelnikom „Angory”, jak las zmienił się w kościelny biznes. Fotki zrobiłem tak, by objęły tabliczki „Osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony” – pośrednie dowody na to, że nie wszedłem na zakazany teren. Nagle z
Aleksandra Wysocka-Siembiga, rzeczniczka PGG, powiedziała PAP, że tragicznie zmarły pracownik miał 43 lata. W kopalni pracował od 14 lat, a jego zgon został stwierdzony przez lekarza na miejscu. Wiemy już, że w wyniku wypadku ucierpiało dwóch pracowników, w tym jeden górnik, który był poddany reanimacji. Późniejsze informacje wykazały, że kilku innych pracowników zgłaszało różne dolegliwości.
Górnicy zarabiali średnio 12 tys. 800 zł, o 380 zł więcej od tych uchodzących za krezusów. Nie powinno mnie to ani ziębić, ani parzyć, bo nie tylko nie jestem ani jednym, ani drugim, ale nawet nie jest nikim takim nikt z mojej bliższej i dalszej rodziny. Jednak jakoś mnie to uspokoiło. Jako Ślązak z pochodzenia
Kiedy zamyka się normalną firmę, wystarczy wynieść z niej rzeczy, zamknąć budynek i założyć kłódkę na bramę. Kiedy zamyka się kopalnię, trzeba poświęcić na to lata, a na dodatek wydać miliony. I to nie na samo zamknięcie, ale na jej działalność po zamknięciu. – Zamykanie kopalni to strasznie skomplikowana i czasochłonna procedura. Nie wystarczy zdjąć