Miasta są jak ich ulice, te zaś – jak ludzie. Niektóre pogodne, inne smutne jak krwawa historia, dostojne niczym górskie masywy lub konkretne jak Niemcy, lubujący się w nudnych, za to łatwo ukierunkowujących adresach: ulica Główna, Dworcowa i Szkolna. Ulice stały się elementem tożsamości, symbolem statusu lub jego braku, strużką rzeczywistości, do której się wraca.
Alagoas, jeden z najmniejszych stanów, jest jednocześnie jednym z największych krajowych producentów trzciny cukrowej (większość produkcji cukru kupuje Rosja) i kokosa. Gospodarka Alagoas oparta jest więc na rolnictwie. Nazwa stanu pochodzi od laguny, a właśnie na wybrzeżu stanu lądowali europejscy odkrywcy w 1501 roku, w tym Amerigo Vespucci, a po nim Francuzi, którzy zaczęli tu handlować egzotycznym drewnem, o czym pamięć przetrwała w lokalnej nazwie Praia
Znajomość języków w zglobalizowanej rzeczywistości jest ważna – w pracy, nauce, relacjach, przy transakcjach i w Internecie. Są tacy, którzy uczą się jednego języka, niektórzy dwóch, jeszcze inni zakuwają słówka w czterech i więcej językach: to właśnie poligloci. Ci pełnokrwiści nie ograniczają się do biernej znajomości idiomów, ale potrafią z nich korzystać w swobodnej rozmowie.
W przemówieniu na sesji ONZ premier Albanii Edi Rama zadziwił swoim pomysłem polityków skupionych na Ukrainie i konflikcie na Bliskim Wschodzie. Rama poinformował, że chciałby przekazać zakonowi albańskich bektaszytów 10 hektarów gruntów we wschodniej Tiranie. Miałoby tam powstać suwerenne państwo zakonu bektaszytów. Premier Rama nie kryje, że twór ten miałby wzorować się na Watykanie, choć
W starożytności ziemie te wraz z przyległymi obszarami Turkmenistanu tworzyły legendarny Chorezm, państwo nad Amu-darią z rozwiniętą gospodarką już od VII wieku p.n.e., a formalnie istniejące do 1924 roku. Pisał o tej krainie Herodot w „Dziejach”. Przez Chorezm biegł w starożytności i średniowieczu Wielki Jedwabny Szlak, czyli trakt karawan wytyczony w II wieku p.n.e., łączący
Językiem oficjalnym Karnataki jest kannada, jeden z klasycznych języków Indii, wywodzący się z drawidyjskiego. Silny składnik tożsamości stanu. Niegdyś język arystokracji, z tradycją literacką sięgającą tysiąca lat. Mniejszości etniczne używają urdu, maratji, konkani, telugu, tamilskiego i innych. W nielicznych wioskach mówi się po sanskrycku. Najpopularniejsza etymologia nazwy stanu to kara i nādu, czyli wzniesienie, inne wskazują na kabbu i nadu, co oznacza ziemię, na której uprawia
Polskie nazwiska widuje się w książkach telefonicznych i na płytach nagrobnych wszędzie. Na całym świecie. Widywałem je na monumentalnym cmentarzu w Arlington pod Waszyngtonem, na wojennych cmentarzach w Dakarze i Bejrucie oraz niezliczonych, małych i dużych, nekropoliach w Europie. Minionego lata przyszło mi stanąć w miejscu, gdzie też złożono prochy polskich żołnierzy tułaczy. Nie zabił ich bój, nie zginęli na polu chwały. Oddali ducha na krzyżowej
Kościół i dzwony od wieków trwają w symbiozie. Jedno z najbardziej intrygujących zdjęć Jana Pawła II zrobiono właśnie w odlewni Marinelli w Agnone, w prowincji Isernia, w miejscu, gdzie sztuka produkcji dzwonów – wywodząca się ze starożytności – ma ponad tysiącletni rodowód. Mieści się tam także Międzynarodowe Muzeum Dzwonów, przyciągające turystów śmiało wypytujących, po ile
Szerokokadłubowa maszyna Air Greenland po czterech godzinach lotu z Kopenhagi ląduje w Kangerlussuaq, na jedynym międzynarodowym lotnisku Grenlandii. Jest końcówka maja i na największej wyspie świata zaczyna się wiosna. Okoliczne góry pokryte są jeszcze śniegiem, ale w miasteczku jest sucho i słonecznie. Trwa polarny dzień, a temperatura sięga za dnia 10 – 12 stopni. W drodze do terminalu wieje przyjemny wiaterek i naiwnie myślę, że Grenlandia to
Pierwsze wrażenie zaraz po przekroczeniu progu lokalu? – Jak na zawołanie leciała polska piosenka, co oznaczało, że barman jest Polakiem. Nie mówi jednak po polsku, nawet gdy wie, że obsługuje rodaków. Przy barze sączyło piwo kilku mężczyzn. Malcolm, prawicowiec, zaczął od powszechnego w jego kręgach sloganu, że zabierają pracę. Jego kolega od kufla był bardziej tolerancyjny: – Są tacy jak my, tylko piją