Podróżnik postanowił, że tym razem, nie bacząc na to, czy kolejka do Hagii Sophii będzie ogromna, czy nie – musi do niej wejść. Tak też się stało i królik obejrzał wnętrze świątyni, którą dobrze pamiętał ze stron podręcznika do historii. Budynek powstał już w 537 roku naszej ery, ale przez setki lat się rozrastał i przechodził z rąk do rąk wyznawców różnych religii. Obecnie
Redakcja BBC Travel uznała Hawaje za jedno z 25 miejsc, które warto odwiedzić w 2025 roku. Na liście znalazły się cele podróży, które nie tylko chętnie witają gości, lecz także wykorzystują turystykę jako siłę napędową lokalnych zmian na lepsze. Mālama Hawaii to program prowadzony przez Hawaii Visitors and Convention Bureau (HVCB) we współpracy z Hawaii Tourism Authority (HTA). Ma zachęcić turystów do poznawania Hawajów z
Milionowa Mendoza to jedno z głównych miast Argentyny. Silny ośrodek nauki, przemysłu, handlu, turystyki i winiarstwa. Z tego ostatniego powodu zwana światową stolicą wina, obok ośrodków takich jak: Florencja, Bordeaux, Bilbao-Rioja, Porto, Melbourne i Kapsztad. Kosmopolityczna metropolia, na której wizerunek złożyły się fale migracji z Włoch, Hiszpanii, Francji i krajów arabskich. Cel migrantów z Boliwii,
Na Malediwy przylatuje się do miasta Male, uważanego za najmniejszą stolicę świata. Male zajmuje powierzchnię 5,8 km2, a mieszka tam 1 ludności kraju, czyli jakieś 400 tys. Lotnisko dzieli od centrum Male betonowy 1390-metrowy most, wybudowany przez Chińczyków, a prowadzący do miasta.
Île des Pins, czyli Wyspa Sosen, to prawdziwy klejnot Nowej Kaledonii – jej słynne białe, piaszczyste plaże i krystalicznie czysta woda przyciągały podczas wakacji tysiące Francuzów. Wzdłuż wysokich sylwetek kolumnowych sosen, od których wyspa wzięła swoją nazwę, rozpościera się zatoka Kuto ze swoją turkusową laguną. Jednak na pięknym piasku widać nieliczne tylko rozłożone przez turystów ręczniki, a katamarany pozostają w większości zacumowane w porcie. – Jesteśmy uznawani
Pierwsi Europejczycy, jacy tu dotarli, byli Hiszpanami (XVI wiek), którzy pozostali tu do 1848 roku, gdy północną część Kalifornii przyłączono do Stanów Zjednoczonych. Rok później wybuchła gorączka złota, która przyniosła Kalifornii światowy rozgłos i wywołała radykalne zmiany społeczne. W 1850 roku Kalifornia stała się 31. stanem USA. Jego stolicą jest Sacramento, a Los Angeles najludniejszym
Szaleńcze, ale doskonale zorganizowane uliczne „piekło” ze szkłem, aluminium i neonami w tle panuje w wielu miejscach 15-milionowej metropolii. Miasta, które przyciąga atrakcjami na dole, ale równie intrygujące wyda się z poziomu wielu widokowych tarasów rozmieszczonych na najwyższych wieżach i wieżowcach. Fotogeniczne skrzyżowanie Shibuya Scramble Crossing to serce japońskiej stolicy. Tętni życiem, gdy jest jasno, i wibruje dynamiką w nocy. Zwrot „Shibuya Scramble Crossing” niełatwo przetłumaczyć. Ale
Włochy to kraj, który każdemu ma coś do zaoferowania: a to leniwy śródziemnomorski relaks na leżaku, a to nieprzemijający urok dobrze utrzymanych zabytków. Można się o tym przekonać od razu na początku eskapady, u zbiegu natury i cywilizacji, w Kalabrii. Ten region to turystyczna mikstura sporządzona z cytrusów, oliwek, fig, papryczek, skał, przylądków, piaszczystych plaż, parków, pamiątek antyku i średniowiecza. Jego główne miasto to Catanzaro, stolica wiatru,
Oficjalnie prowincja jako jednostka administracyjna została utworzona w 1814 roku. W XX wieku ludność prowincji, jak całej Argentyny, doświadczyła łamania praw człowieka i terroru dyktatury wojskowej (1976 – 1983). Porwano wtedy, i ślad po nich zaginął, około 300 mieszkańców prowincji, łącznie z jej gubernatorem.
Początek był dosłownie z popiołów. Pięć lat po zakończeniu drugiej wojny światowej francuski minister spraw zagranicznych Robert Schuman ogłosił plan, który zmienił bieg europejskiej historii. Pomysł był prosty, ale rewolucyjny: wspólne zarządzanie produkcją węgla i stali, czyli surowcami niezbędnymi do prowadzenia wojny, przez dawnych wrogów. Tak narodziła się Europejska Wspólnota Węgla i Stali, a z nią marzenie o Europie zjednoczonej nie przez przemoc, lecz przez współpracę. Dzisiejsza Unia