Na spotkanie przychodzi z żoną Marzanną Graff, też aktorką, pisarką i scenarzystką. Jak mówią ich znajomi, są nierozłączni, takie mentalne klony. – Bardzo się kochają, nawet chodzą tak samo – usłyszałem. Niedawno wrócili z podróży do USA. – Taki wyjazd wspomnieniowy, trochę rodzinny. Ameryka dobrze nam się kojarzy. Poza tym polskim konsulem w Chicago jest pani, która wcześniej pełniła tę funkcję w
Pogodna, uśmiechnięta, bardzo naturalna. Przyznaje, że nie przepada za dziennikarzami. – Mam wrażenie, że wszystko, co powiedziałam, muszę powtarzać. Jest to zatem trochę wtórne. Pytają, jak przygotowuję rolę, a to takie teoretyzowanie. Nie analizuję, nie porównuję szkół. Wolę robić, niż mówić.
– Cały czas jestem na pełnych obrotach – mówi na wstępie. – Te obroty zależne są oczywiście od tego, jakie jest na mnie zapotrzebowanie. Emerytem jest już formalnie od 15 lat. – Nic to jednak nie zmieniło w mojej działalności zawodowej. Wciąż pracuję, wszystko jest po staremu. Dalej jest dubbing, różne epizody w filmach i w serialach. Ostatnio jest tego bardzo
Role marzeń Marcin Franc ma szczęście wcielać się w ikoniczne postacie na scenie. Odgrywał już postać Jezusa, a teraz wciela się w Kopernika. W musicalu „tik, tik… BUM!” zagrał Jonathana, który boryka się z lękiem przed zbliżającą się trzydziestką i poczuciem, że nie osiągnął zawodowego sukcesu zgodnie z marzeniami. Chociaż Marcin nie identyfikuje się w