– Lada moment startuje nowy sezon Pucharu Świata. Czy jeszcze jako zawodnik lubił pan okres wyczekiwania pierwszych zawodów? – Za moich czasów było inaczej… Nie było powszechnie dostępnych sztucznych torów najazdowych, więc w listopadzie szukaliśmy miejsc ze śniegiem. Najczęściej było to szwedzkie Gällivare albo Rovaniemi na północy Finlandii. Tam, gdzie śnieg już był i gdzie
Gospodarze tuż przed zawodami majstrowali przy kombinezonach, wprowadzając specjalne usztywnienia strojów już po skontrolowaniu ich przez sędziów. Nielegalne prace „nadzorował” trener drużyny. Pozostałe reprezentacje błyskawicznie złożyły protest. Skuteczny, bo Marius Lindvik, który zajął drugie miejsce w konkursie na dużej skoczni, stracił srebrny medal. Do czasu wyjaśnienia sprawy został zawieszony przez Międzynarodową Federację Narciarską, podobnie jak
Przyczyniła się do tego nie tylko kiepska forma naszych (z wyłączeniem Pawła Wąska), ale też horrendalnie wysokie ceny biletów, przez co o tradycyjnym komplecie na trybunach nie było mowy. Zakopiańskie kwalifikacje do zawodów Pucharu Świata w skokach narciarskich zwiastowały, że ci, którzy wróżyli organizatorom spektakularną klęskę, będą mieli rację. Garstka kibiców przy zeskoku Wielkiej Krokwi