– W jakiej sytuacji była Wielka Brytania, gdy w 1979 roku Margaret Thatcher obejmowała władzę?
– Wielka Brytania wygrała wojnę, była jednym z trzech mocarstw, które – przynajmniej teoretycznie – decydowały o losach powojennego świata. A jednak nie potrafiono tego wykorzystać gospodarczo. Była jednym z ostatnich państw europejskich, gdzie bardzo długo, bo do 1952 roku, zachowała się reglamentacja żywności, w tym przede wszystkim mięsa (w PRL-u system kartkowy obowiązywał do 1989 roku – przyp. autora). Jej poprzednicy etatyzowali gospodarkę przez nacjonalizację kolejnych przedsiębiorstw i branż. Funt szterling upadł jako waluta światowa. Kryzys gospodarczy cały czas się pogłębiał. Wzrastało bezrobocie, malały wydajność pracy i rentowność przedsiębiorstw.
– Jednocześnie aż do końca lat 60. Włochy i Niemcy przeżywały „cud gospodarczy”.
– Już kilkanaście lat po wojnie przegrane Niemcy wyprzedziły gospodarczo Wielką Brytanię głównie za sprawą: zniesienia kontroli cen, reformy walutowej, obniżeniu podatków. Głównym celem reform Thatcher było odwrócenie nacjonalizacji, czyli prywatyzacja, i od tego momentu Wielka Brytania odbiła się od dna.
Subskrybuj