– Z jakimi problemami dotyczącymi stóp najczęściej zgłaszają się pacjenci? – Przede wszystkim chodzi o dolegliwości bólowe, które pojawiają się w czasie chodzenia, zakładania obuwia czy po intensywnym wysiłku w czasie dnia. – Ma to związek także z haluksem, czyli paluchem koślawym?
– Jak to się stało, że zająłeś się żeglarstwem? – To rodzinna sprawa. Tata od najmłodszych lat brał udział w regatach, ślizgał się na bojerach, a w wieku 13 lat zbudował ze swoim sąsiadem, Krzyśkiem, łódkę. Żeby wyciągnąć ją z piwnicy, musieli wyburzać ściany (śmiech). Zalew Zegrzyński to był jego rewir, tam się wychował. Potem skończył szkołę morską i został marynarzem. Cały czas blisko
– Mam problemy z krążeniem. Jeśli nie wzywają mnie sprawy artystyczne, mniej się już przemieszczam, czasem wyjdę na spacer. No, trochę jak to starszy pan. Bo ja jestem starszy pan – uśmiecha się. Nie zaprzestał jednak śpiewania i występów. Mieszka w stolicy, a miesiąc temu był w Łodzi. – Pojechałem tam na zaproszenie Łódzkiego Stowarzyszenia Muzycznego „Ocalić od zapomnienia”, które zorganizowało ze
Początki kariery Początki jego kariery sięgają 1983 roku, kiedy to jako student spotkał swoją przyszłą żonę Basię, aktorkę. To spotkanie wpłynęło zarówno na jego życie osobiste, jak i zawodowe. Pierwszy sukces w Krynicy, gdzie zdobył nagrodę, otworzył mu drzwi do kariery międzynarodowej, w tym do współpracy z La Scalą. Torzewski podkreśla, że jego sukces i
8 lutego 2024 r. wirtualnemedia.pl napisały: „Do Szansy na sukces wraca Elżbieta Skrętkowska”. Poinformowano nawet, że program „będzie emitowany w TVP2 od 3 marca br. i będzie można go oglądać w niedzielę o godz. 15.15”. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie fakt, że pani Elżbieta nic o tym nie wiedziała. – Myślałam, że znajdę w nowej TVP coś dobrego. W styczniu napisałam nawet oficjalne pismo
– Niedosyt po przegranym finale z Francją? – Wielki. Mecz był do wygrania, ale „czegoś” zabrakło. Tuż po bolesnym spotkaniu nie potrafię jednak odpowiedzieć dokładnie czego. – Francja była idealnym finałowym przeciwnikiem? – Uśmiecham się – niestety, nie! Ale nie ze względów sportowych, tylko dlatego, że nie można było zdobyć biletów na finał. Mocno zabolała
– Ma pan do czynienia nie tylko z dziennikarką, lecz także fanką zespołu Breakout! – O! (śmiech) – Mówię, aby pan wiedział. A teraz opowiem o moim najwcześniejszym wspomnieniu z Breakoutami. Otóż to mógł być 1968 lub 1969 rok, kiedy w telewizji zobaczyłam, usłyszałam piosenkę „Poszłabym za tobą”, którą zaśpiewała Mira Kubasińska. Czy wtedy pan grał w zespole Breakout?
To była zbrodnia Rozmowa z generałem dywizji LEONEM KOMORNICKIM, zastępcą szefa Sztabu Generalnego (1990 – 1992), dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1992 – 1997) – Czy z wojskowego punktu widzenia powstanie warszawskie miało sens? – Nie miało żadnego sensu. Sztuka wojenna jest nauką i to, co zdarzyło się 1 sierpnia 1944 roku, nazywane jest awanturnictwem wojskowo-politycznym.
– Ratujesz ludzi od blisko 30 lat. Widziałeś to setki razy. Jak tonie człowiek? – Wyciągałem z wody setki tonących. Charakterystyczne jest to, że człowiek, który idzie na dno, zazwyczaj nie jest w stanie wydobyć z siebie głosu, nawet nie wzywa pomocy. – Dlaczego tak się dzieje?
Nie zjadły jej nerwy, choć uchodziła za murowaną faworytkę do złota. Wielka ulga i wielka duma! Powszechnie wiadomo, jak ważna na olimpiadzie jest silna psychika odporna na stres. Wygrać z własną głową, żeby cztery lata przygotowań nie poszły na marne, jest bardzo trudno. W Paryżu przekonywaliśmy się o tym niemal codziennie. – Niestety. Tak niewiele zabrakło. Ależ szkoda. Stracona