Uczył nas patrzeć na świat z goryczą i czułością. Odszedł w spokoju, zostawiając po sobie książki i całą epokę, którą współtworzyli Gabriel García Márquez, Julio Cortázar, Carlos Fuentes i José Donoso. Opowiadając, zarazem rozliczał świat z kłamstw. Pisał, jakby w każdym zdaniu toczył pojedynek z tyranią, hipokryzją, przeszłością i samym sobą. The Guardian uznał go za „jedną z
Rosjanie, głównie Lenin, zrealizowali rewolucję, która nie mogła się udać, a za którą niewielu tylko poniosło karę, choć kosztowała życie milionów. „Marks nie tylko stał się patronem wielkiego i destrukcyjnego ruchu politycznego, lecz także że uniknął za to odpowiedzialności” pisze autor, Krzysztof Iszkowski. Warto tę książkę przeczytać z dwóch powodów. Pierwszy to portret Marksa, osobowości
Wielce zapracowana, a wręcz zarobiona po pachy Katarzyna Agata Kotula – polityczka, członkinia (żeńska odmiana członka Nowej Lewicy) ministra, gościnia licznych radiowo-telewizyjnych programów publicystycznych, w których ściera swoje poglądy z nieprzyjaznymi jej dyskutantami, gościniakami (męska odmiana gościń) – wyznała szczerze, z własnej nieprzymuszonej woli, że po ośmiu miesiącach bytności, zasiadania w rządzie premiera Tuska „LICZY na ROZSĄDEK I MĄDROŚĆ wszystkich liderów ugrupowań wchodzących w