Parterowa willa ze spadzistym dachem pokrytym czerwonymi dachówkami stała na końcu ulicy Różanej. Kiedy inspektor Nerak nacisnął guzik dzwonka, drzwi otworzyła młoda blondynka. Widząc służbową legitymację, zaprosiła policjanta do środka i prowadząc go długim korytarzem w kierunku pokoju, w którym dokonano zbrodni, informowała: – Nazywam się Wiktoria Nowak. Zamordowano moją przyjaciółkę Annę Wójcik, z którą
Zegar w biurze spółki handlującej artykułami AGD wskazywał godzinę trzynastą. Agata Jabłońska weszła do pokoju na końcu korytarza i ku swemu przerażeniu zobaczyła kolegę Adama Nowakowskiego leżącego na podłodze w kałuży krwi. Mężczyzna leżał na wznak, a przez jego szyję biegło głębokie cięcie. Przeraźliwy krzyk Jabłońskiej ściągnął do gabinetu Andrzeja i Bogdana, pozostałych pracowników spółki. Widząc nieżywego kolegę, jeden z nich zadzwonił pod numer alarmowy.
Inspektor Nerak kończył akurat pisać raport, kiedy na biurku zadzwonił telefon. W słuchawce usłyszał głos przełożonego. „Panie inspektorze, przed chwilą odebraliśmy zgłoszenie, że w mieszkaniu przy ulicy Akacjowej 13 popełniono morderstwo. Proszę tam pojechać. Ekipa dochodzeniowo-śledcza oraz sierżant Wrzosek są już na miejscu”. Kilka minut później Nerak zaparkował przed czteropiętrową kamienicą. Gdy podszedł do bramy wejściowej, przywitał go sierżant Wrzosek i przedstawił stojącego obok niego mężczyznę, Adama Kowalskiego,