Przymiotnik „kantabryjski” oznacza lud mieszkający w skałach lub tych, którzy chodzą po górach. Pojawiający się w tekście kantabryjskiego hymnu termin La Montana (Góra) jest etymologicznie równorzędny z nazwą Kantabria. Potwierdza to tradycja, gdyż między XIII a XX wiekiem La Montana była nazwą alternatywną, używaną w odniesieniu do tego, co obecnie nazywa się Kantabrią. Historycy podkreślają
Indyjski stan na zachodnim wybrzeżu subkontynentu, z najdłuższą linią brzegową. Piąty co do powierzchni, a dziewiąty pod względem ludności (64 mln). Czwarta co do wielkości gospodarka Indii, lider eksportu. Jeden z najbardziej uprzemysłowionych indyjskich stanów o niskiej stopie bezrobocia. Nazwę powziął od dynastii Gurjara-Pratihara, rządzącej Gudźaratem w VIII i IX wieku n.e. Stolicą stanu jest Miasto Gandhiego Gandhinagar. W Gudźaracie urodził się Mahatma Gandhi. Język Gudźarati Stan
Według źródeł sanskryckich (IX – VI wiek p.n.e.) Andhrowie, lud żyjący na północy Indii nad brzegami rzeki Jamuny, opuścił swe ziemie i zawędrował do południowych Indii. W III wieku p.n.e. Andhra stała się królestwem należącym do potężnego imperium Maurjów. Gdy dynastia Andhrów wymarła, władztwo przypadło kolejnym rodom aż po dynastię Mogołów, a później rządy Kompanii
Na terenach arcybiskupstwa intensywnie wydobywano i handlowano solą, kopano też złoto, przez pewien czas pozyskiwano tu najwięcej złota w Europie Środkowej, co budowało ekonomiczną potęgę prowincji. Wybuchały tu w XV i XVI wieku powstania chłopskie, narastały nastroje protestanckie. Arcybiskupi radzili sobie z tym, wypędzając innowierców, najwięcej w latach 30. XVIII wieku, kiedy wygnańców salzburskich doliczono się 20 tys. W XIX wieku Salzburg, już zsekularyzowany, został włączony do cesarstwa
W landzie na co dzień używa się głównie dialektów języka alemańskiego, pochodzącego od germańskich plemion, które od III wieku dokonywały licznych inwazji na te tereny. Nazwa Vorarlberg wywodzi się od nazwy przełęczy Arlberg, niegdyś ważnej komunikacyjnie. Od połowy XVIII wieku nazwy Vorarlberg używa się w odniesieniu do obszarów, które zrosły się w jedno państwo. Atutem kraju są jego warunki naturalne sprzyjające
Historycy wywodzą nazwę regionu z czasów przedrzymskich, ale brakuje jasnej etymologii. Obszar był zamieszkany już co najmniej 30 tysięcy lat temu, co poświadczają odnajdywane artefakty. W latach 80. XX wieku rozpoczęto wykopaliska, które odsłoniły m.in. obozowiska myśliwych sprzed 7 tysięcy lat, gdzie znaleziono ozdoby z kryształu górskiego, krzemienia i kwarcu. Z Tyrolu pochodzi słynna mumia
Stołecznym centrum landu jest 200-tysięczny Linz, założony przez Rzymian, a w VIII wieku ożywiony handlem przez Bawarczyków. Linz jest wdzięcznym celem wizyty. Centrum ma średniowieczną zabudowę i największy rynek w Europie Środkowej. Niezmienną atrakcją jest wjazd Linz City Express na szczyt Pöstlingbergu, najbardziej stromą górską kolejką na szynach, zbudowaną w roku 1898
Znawcy podkreślają rolę cywilizacyjną, jaką odegrały przebiegające przez Dolną Austrię dawne granice, i jak istotna była i jest historia tej ziemi wraz z jej dziedzictwem kulturowym: od niepozornej figurki Wenus znalezionej w Willendorfie po monumentalne XI-wieczne opactwo w Melku. Nie bez przyczyny położenie landu wykorzystują spece od turystyki. Dolna Austria to również punkt styku stref
Historycznie tereny dzisiejszej Styrii zamieszkiwali Celtowie, potem Słowianie, którzy – gdy weszli w zwycięski sojusz z Bawarczykami przeciw Awarom – stworzyli udany model społeczny oparty na korzystnym współistnieniu. Niemieccy osadnicy pojawili się na ziemiach styryjskich w późnym średniowieczu, ale na skutek zajmowania wysokich stanowisk język niemiecki stał się wkrótce językiem powszechnym. Jak podpowiadają przewodniki turystyczne, słowiańska przeszłość Styrii utrwaliła się w nazwach licznych miejscowości. Królestwo Styrii przez stulecia
W starożytności Burgenland był częścią rzymskiej prowincji Panonia, o czym zaświadczają rzymskie znaleziska archeologiczne, ruiny domostw, cmentarze, pozostałości akweduktu. Przez tysiąc lat dzisiejszy Burgenland był częścią Królestwa Węgier, nazywaną Niemieckimi Węgrami Zachodnimi. W X wieku rozpoczęła się chrystianizacja Węgier, a współczesny Burgenland został przypisany biskupstwu Györ. Związki z koroną węgierską utrwaliły się w Burgenlandzie poprzez kult władcy Węgier św. Stefana (Szczepana), kanonizowanego w 1083 roku. Wielowiekowa przynależność do Węgier jest