– I nic nie wskazuje na to, że znikną całkowicie – zapewnia mnie James prowadzący wycieczkę po zakamarkach Belfastu. W odpowiedzi na moje uniesione ze zdziwienia brwi (proces pokojowy w Irlandii Północnej zakończył się 10 kwietnia 1998 roku wraz z podpisaniem porozumień wielkopiątkowych) – dodaje z uśmiechem:
Dla jednych to pasja, fascynacja i zamiłowanie do piękna, dla innych wyłącznie lokata kapitału. Są i tacy, którzy łączą obie te sfery. Z pewnością jednak na tego typu „hobby” nie stać wszystkich. Mogą sobie na to pozwolić osoby zamożne, mające miejsce w domach na ekspozycję obrazów, rzeźb i innych projektów.
Yuge Yugeen Bharat to nazwa największego muzeum na świecie, które powstaje w Indiach. Będzie się ono mieścić w zabytkowych budynkach dawnej siedziby rządu na wzgórzu Raisina w Nowym Delhi. Remontowany kompleks jest ogromny – na powierzchni 155 tys. m2 powstaje 950 sal wystawienniczych. Trafią do nich tysiące eksponatów przedstawiających historię i kulturę kraju. Dla porównania – paryski Luwr ma 70 tys. m2 powierzchni. Pierwszy z zaplanowanych
Wyspa zamieszkana od 42 tys. lat przez Aborygenów została zasiedlona przez Europejczyków w 1803 roku, początkowo jako karna osada Imperium Brytyjskiego. Jednak już od schyłku XVIII wieku osiedlali się tu łowcy fok i wielorybnicy, traktując wyspę jako bazę połowową. Powstała też wówczas niewielka brytyjska placówka wojskowa, mająca odstraszać, głównie Francuzów, przed roszczeniami terytorialnymi.
X. Goście z Polski Pewnego dnia zadzwonił do nas do Danii Krzysztof Krawczyk i poprosił, byśmy ugościli jego Grażynę. Za wizę trzeba było zapłacić 800 dolarów. Obiecał, że zapłaci, a my mieliśmy tylko wysłać zaproszenie. Zgodziliśmy się. Krzysztof miał mi przesłać te dolary, a ja miałam je wpłacić Grażynie na konto, jako dowód, że będzie
Bożena Kasperowicz, kuratorka wystawy, na pomysł jej stworzenia wpadła po wielkim sukcesie sprowadzonych przez lubelskie muzeum prac Tamary Łempickiej, które triumfalnie przemaszerowały przez polskie muzea, przyciągając tłumy. Dodatkowo trwający w ostatnich latach swoisty renesans kobiet i przywracanie pamięci o nich w sztuce, literaturze i nauce zachęcił zespół lubelskiego Muzeum Narodowego do odszukania prac kobiet, które tworzyły w drugiej połowie XIX i pierwszej XX wieku.
Bez mojego głosu! Minęły już trzy miesiące, od kiedy pełniący obowiązki prezydenta – bo nie prezydent – obywatelski kandydat partii PiS, wybrany przez niewiadomą do dzisiaj liczbę obywateli, „urzęduje” tylko dlatego, że ponad 8 milionom leniuchów obu „puci”, zdrowych, nie obłożnie chorych, nie chciało się pójść na wybory prezydenta w kraju i za granicą. Urzęduje tak „ekspresowo”, że zdążył już nawet zawetować
– Jeden z pierwszych znanych przykładów dezinformacji był związany z wojną między Oktawianem i Markiem Antoniuszem o panowanie nad Rzymem. Stronnicy Antoniusza oskarżali Oktawiana o sfałszowanie testamentu Cezara, a stronnicy Oktawiana twierdzili, że Antoniusz jest bezwolnym narzędziem w rękach Kleopatry.
I od razu klasyfikują autora wspomnień jako tego, który trudne doświadczenie potrafił przekuć w konkretną wartość. Obszerna, osobista i szczera relacja Lilientala dowodzi tej prawdy z każdej stronicy. Napisana w latach 80. XX wieku opowieść o życiu niezwykłego człowieka w niezwykłych czasach jest świadectwem epoki cennym, opartym nie na dokumentach czy zapisach historycznych – sama staje się zapisem historycznym.
Niemniej jednak ideal nie opisuje ono stan szlachecki. I nawet jeśli trudno doszukać się w nim śladów powstania w czasach szlacheckich, to winniśmy uznać, że w tamtych czasach miewało się ono nieźle. O jakim przysłowiu mowa? „Za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa”? Nie. Mowa o „Kto nie ma brzucha, ten kiepsko ru..a”. W