Są to jedyne ptaki siewkowe zdolne do używania narzędzi podczas żerowania.
Gniazdo kulików ma formę zagłębienia w ziemi. Wyściółkę stanowią porosty, głównie oskrzelka rynienkowata, mchy, suche liście, skrawki turzyc i gałązki, które kulik alaskański znajduje w bliskiej okolicy, uzupełniając wypełnienie gniazda w okresie wysiadywania jaj. Na terenach lęgowych ptaki te żywią się owadami, pajęczakami, a do tego owocami i kwiatami krzewinek. Można je spotkać na mokradłach, przy ujściach rzek, a także na zboczach górskich. Kuliki od pokoleń inspirują poetów, artystów, muzyków i pisarzy.
Z badań naukowych wynika, że te wyjątkowe na naszej planecie ptaki są również najbardziej zagrożone wyginięciem. Utrata tych gatunków i związanych z nimi funkcji, takich jak rozsiewanie nasion, zapylanie czy drapieżnictwo, może mieć poważne konsekwencje dla równowagi ekosystemów. Dały nam tak wiele, a mimo to wciąż przyczyniamy się do ich zagłady, przekształcając siedliska kulików i nie chroniąc ich przed drapieżnictwem, niepokojeniem, a w niektórych krajach nawet przed polowaniem na nie.