Największe z nich to korońce o wymyślnie ozdobnych piórach na głowie (a la paw), rozmiarach kury i wadze do 2,5 kg. Wcześniej był to przerastający indyka nielot – wymarły już dront dodo. Z kolei gołąb górski żyje w tak ekstremalnym otoczeniu jak Himalaje, Karakorum, Pamir i Tienszan. Do rodzimych gatunków zaliczamy: grzywacza (największy), siniaka i turkawkę zwyczajną (najmniejszy). Często spotykana jest też u nas synogarlica turecka, tzw. sierpówka.
Nie znamy zbyt dobrze przebiegu procesu udomowienia gołębi, ale wiadomo, że ich hodo waniem zajmowano się już 3 tys. lat p.n.e. w Mezopotamii i Egipcie. Początkowo trzymano je dla mięsa i jaj, ale kiedy okazało się, że potrafią dostarczać wiadomości (jak listonosz lub kurier) – ich status się zmienił. Umiejętność tę odkryli prawdopodobnie Persowie 1000 lat p.n.e.
