Ptaki uczą się śpiewać w podobny sposób, jak dzieci uczą się mówić. Młode osobniki najpierw wsłuchują się w odgłosy dorosłych, a potem starają się powtórzyć ich „mowę”. Niektóre przyswajają pożądane melodie przez całą wiosnę, a zaczynają je śpiewać dopiero w następnym roku.
Część gatunków posiada umiejętność nie tylko gwizdania typowych dla nich dźwięków, ale i uczenia się śpiewu od innych przedstawicieli. Mistrzami naśladowania są na przykład szpaki. Ich problem polega jednak na ograniczonej pamięci. Czasem, chcąc zagwizdać nową melodię, muszą usunąć z pamięci jakąś starą.
Prezentowanie różnorodnych dźwięków jest dla nich o tyle ważne, że samiec, który zna najwięcej melodii, jest dla samicy najbardziej atrakcyjny. Także sójki potrafią naśladować inne zwierzęta, np. odgłosy puszczyków, a nawet koni.
