Można by ją porównać do niewidzialnej zbroi uniemożliwiającej wnikanie toksyn do mięśni. Zwykle trucizna ta łączy się z pewnym receptorem, powodując blokadę komunikacji pomiędzy nerwami i mięśniami, a następnie szybki paraliż i śmierć ofiary. W receptorze tym doszło do mutacji, dzięki której jad nie stanowi już zagrożenia.
Jaszczurki odporne na jad węży
Niektóre gatunki australijskich jaszczurek z rodziny scynek wykształciły na drodze ewolucji odporność na jad węży.
