Hydromikolodzy z Królewskiego Holenderskiego Instytutu Badań Morskich oraz ich współpracownicy z Uniwersytetu w Utrechcie, Ocean Cleanup Foundation oraz instytutów badawczych w Paryżu, Kopenhadze i St. Gallen w Szwajcarii odkryli, że Grzyb Parengyodontium album współżyje z innymi morskimi mikrobami na małych fragmentach plastikowych śmieci w oceanie. Opis i wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Science of The Total Environment.
Reklamówki mogłoby zniknąć z oceanów
Grzyb ten posiada zdolność do rozkładania polietylenu, czyli materiału powszechnie używanego w produkcji reklamówek, plastikowych butelek i innych opakowań. Jest to najczęściej spotykany rodzaj plastiku w oceanie.
Tradycyjne tworzywa sztuczne są wytwarzane często z polimerów pochodzących z ropy naftowej. Są one chemicznie obojętne i zaprojektowane, aby być trwałe. Dotychczasowe wysiłki mające na celu zastąpienie tych najpopularniejszych tworzyw sztucznych materiałami łatwiej ulegającymi degradacji nie przyniosły znaczących rezultatów. W rezultacie zanieczyszczanie mórz i oceanów nadal postępuje.
Jednakże, plastik może również stanowić potencjalne źródło węgla i energii dla mikrobów. Niestety, na razie możliwości degradacji plastiku przez morskie organizmy jest mało zbadana.
Jest jedno ale
Grzyb Parengyodontium album może okazać się kluczowy w rozwiązaniu problemu plastikowych odpadków zgromadzonych w morzach i oceanach. Badacze z Królewskiego Holenderskiego Instytutu Badań Morskich wyizolowali ten grzyb z unoszących się plastikowych kawałków, tworzących Wielką Pacyficzną Plamę Śmieci, konkretnie z biofilmów pokrywających pływające fragmenty plastiku. Analiza grzyba ujawniła jego zdolność do degradacji polietylenu w środowisku morskim. Dotychczas zidentyfikowano jedynie cztery wodne grzyby rozkładające plastik, ale badacze przypuszczają, że istnieje ich znacznie więcej, jednak zamieszkują głębsze partie oceanu.
Parengyodontium album wykazuje zdolność do rozkładu plastiku, jednakże warunkiem koniecznym jest jego wcześniejsze wystawienie na działanie promieniowania UV pochodzącego ze światła słonecznego. Światło UV może zarówno samodzielnie rozkładać plastik, jak i ułatwiać proces rozkładu plastiku przez grzyby morskie.
Badacze przenieśli grzyba do laboratorium, gdzie hodowali go na specjalnych plastikach. Analizy wykazały, że grzyb hodowany w laboratorium jest zdolny do rozkładu kawałków plastiku, które zostały wcześniej wystawione na działanie promieniowania UV, z tempem rozkładu wynoszącym około 0,05% dziennie. Chociaż ta szybkość rozkładu może wydawać się niska, to w połączeniu z innymi mikrobami i metodami może przynieść istotne korzyści w redukcji plastikowych odpadów.