Joanna Wiśniewska od zawsze jest związana z Wrocławiem, to jej miasto rodzinne, choć przez kilka lat mieszkała w Warszawie. Jak mówi, odchodziła od sportu długo i powoli. – Nie odcinałam pępowiny. Sama trenowałam, dla zdrowia. Nigdy nie powiedziałam „koniec”. Zaczynała, kiedy miała 16 lat. – Uprawiałam sport czynnie, wyczynowo. Bo ostatnie pięć lat to już zabawa. I tak w tym czasie
– Polski Komitet Olimpijski znalazł się na wojennej ścieżce z Ministerstwem Sportu. – W przestrzeni publicznej jest mnóstwo wątpliwości. Ogromny hałas zrobił się nie tylko wokół PKOl-u, ale całego polskiego sportu. Nie tylko z ministerstwem współpraca powinna odbywać się w trybie koncyliacyjnym. Zdecydowanie niepotrzebne jest wejście na wojenną ścieżkę i prężenie muskułów. Nie tędy wiedzie droga do naprawy polskiego sportu. PKOl powinien funkcjonować
– Możemy porozmawiać, bo Bruno śpi? – Nie tak łatwo zasypia, ale są teściowie, mamy więc chwilę spokoju. Bruno ma rok i dwa miesiące, pochłania wszystkie moje myśli, wolne chwile. Właśnie zaczęliśmy adaptację w żłobku, ale nie jest łatwo. Mąż ma pracę kontraktową i od kilku miesięcy przebywa w Szczecinie, gdzie jego firma buduje elektrociepłownię. –